۲۰ سالم بابام پولداره اما ناخن خشک دانشجوام ماهی ۵۰۰ کلا پول تو جیبی میگیرم همش باید نگران این باشم که ای خدا میرسونم تا آخر ماه یا نه ای خداا فلان روز خرجم زیاد نشه ای خدا بهمان روز یه موقعیت اظطراری پیش نیاد تو دانشگاه که مجبور شم بیشتر خرج کنم
همه دوستام برنامه میچینن اینور اونور میرن ولی من چون پول ندارم باید بپیچونم انقد خسته و کفریم که حد نداره
با ۲۰ سال سن و اول جوونی کل دغدغه و فکرم شده آینده که گیر نکنم تو مسائل انقدر فکرم درگیر اینه ک کم نیارم از حالم هیچ لذتی نمیبرم