قبل از اینکه پزشکی قبول بشم باهاش بودم و خدایی رفتارم هم بعد از قبولی عوض نشد الان تقریبا ۶ماهه باهاش در ارتباطتم. پسر خوبیه خیلی هم ازم حمایت میکنه منم تو خونه پدرم زیاد مستقل بودم از استقلال بیش از حد خسته شدم و ایشون هوامو داره قبلا کسی هوامو نداشت مثل مردها شده بودم از بس که مستقل بودم و همه جا تنهایی میرفتم . در کنار ایشون احساس زن بودن و ظریف بودن میکنم. از نظر جثه‌ای هم قدم ۱۶۵ وزنمم ۴۵ خیلی لاغر و کوچولو هستم. ایشون هم قدبلند و هیکلی و اصلا انگار نه انگار که من بزرگترم. ولی میترسم بعدا به مشکل بخوریم بخاطر شغل.
منم اخلاقی انگار ۴۰سالمه کلا خانوما از یه سنی به بعد دیگه اینجوری میشن و عاقل‌تر از مردا هستن. علاوه بر این‌ها من تو شرایطی هم بزرگ شدم که همیشه مجبور بودم بزرگتر از سنم فکرکنم و تصمیم بگیرم. ببین اگر اخلاقش بچگانه نیست و میتونی بهش تکیه کنی کات نکن. ۲سال چیزی نیست من ۱۰سال هم دیدم. حتی دیدم خانوم مشخصه سنش از آقا بیشتره شما که دیگه کوچولو موچولویی به قول خودت
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
39 ثانیه پیش
39 ثانیه پیش
40 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز