دوران مجردی فکر میکردم وقتی آدم ازدواج میکنه خیلی خوبه ک همسرش براش خرج کنه.
چون وقتی پولی که خودت با زحمت به دست میاری خرج میکنی انقدرها بهت مزه نمیده.
ولی حالا فهمیدم که وقتی ازدواج میکنی این خبرها نیست
مردها به زن شاغل به دید یک گاو صندوق نگاه میکنند
انگار وقتی شاغلی عارت میاد ب شوهرت بگی اینا لازم دارم پول بده
نمیدونم حس خوبی ندارم راستش از اینکه همش باید مرااعات طرف مقابل کنم
اینکه همش باید خیلی چیزها نگیرم یا به زبون بیارم که برام بخر سخته
یا اینکه باید خودم بخرمش با هزینه خودم
پس مردها تو زندگی ما چکارن؟
ما اصلا چرا باید به زبون بیاریم اینها لازم داریم
