کیا اینجوری بودن و الان که بزرگ شدن تونستن آدم موفقی بشن و افسردگی نگیرن و شادن کیا؟اگه هستین بهم یادبدین چطوری؟
به نظر من همه
من همیشه مامانم بهم میگفت تو نابغه ای و استثنائی هستی وقتی بزرگ شدم فهمیدم واقعا استثنائی هستم خیلی نادره ی انسان تو ۱۹ سالگی انقدر بی عقل و خرفت باشه
من . با این تفاوت ک من بی نهایت باهوش بودم اما مدام تو سرم میکوبیدن ک تو نمیتونی . تو تاپیک های قبلم گفتم داستانش رو . میخواستم مسابقه شطرنج شرکت کنم . نمیتونی . دبیرستان ریاضی بخونم . نههههه سخته نمیتونی . اوووه تا صبح میتونم از این نمیتونی ها برات تعریف کنم
من سردفتری اسناد رسمی قبول شدم
کوچیکیم بهم میگفتن عاقل و باهوشی الان یک عدد خنگم
خانوادم اعتناد به نفس بیهوده میدادن
خیلی ازادی عمل
و وقتی بزرگ شدگ وارد خانواده شوهر شدم لطمشو خوردم
منو خرطور رودم خانوادم دوست داشتن با هگه بدیهام اصلن ازم عیب نمیگرفتن
وقتی وارد خانواده شوهرشدم اونم خانواده تی که رو همه چی حساس بودن نابود شدم له شدم فهمیدم خانواده ام ارزش بیخودی میدادن به ادم
جامعه تو رو بی عیر و نقص میخواد
اونوقت بود که شکستم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز