واقعا سخته
خیلی عذاب میکشم
اصلا نمیتونم زندگی کنم
ولی واقعا نمیتونم بهش بگم چون در حدش نیستم شاید اصلا منو به چشم یه بچه ببینه
مطمعنن مسخره می‌کنه و می‌خنده
و واقعا من آدمی نیستم که بتونم بگم چون میدونم مخالفت می‌کنه و بگم و بهم چیزی بگه نابود میشم
بعضی وقتا از خودم متنفر میشم که دوسش دارم
انشالله که تو هر سنی باشی برات جور بشه
بدبختی اینکه هیچ سنمی باهاش ندارم تو دانشگاه دیدمش
و کم پیش میاد اصلا چیز مشترکی باشه ببینمش چه برسه حرکتی بزنم حتی اسمم نمیدونه فقط فامیلمو می‌دونه
شماره و اینا هم ازش ندارم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
9 ثانیه پیش
11 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز