حتی اونایی که با خنده و لحن دوستانه میگن من تا آخرش باهاتم ......
امروز دیگه صمیمی ترین آدم زندگیمو از دست دادم
تا یاد بگیرم دیگه به کسی نگم رفیق....
من خنگ بودم که با اون همه ترجیح دادن دوست پسرش به من ، مسخره کردم جلوی بقیه ، و حتی زمان هایی که بخاطر جو گیر شدن جلو پسرا منو میزد نفهمیدم این رفیقم نیست .....
( به قول یاس : دیدم اونایی که با خنده میان جلو ناکس ترن )
تیکه اخرشو دوس داشتم
دقیقا
فقط یه دروغه
بعضیا طولانی تر بعضیا کوتاه تر
من هیچ‌وقت تو زندگیم رفیق صمیمی نداشتم.
دوست داشتم ولی رفیق نه.
چه با خنده بیان چه با اخم ادما قرار نیست همیشه کنار هم باشن
دوست هم یروز میره دنبال زندگیشاگر احساس کنه باتو خوش نیست
خودت هم ادماییو ترک‌کردی خودخواه وخودشیفته نباش
دقیقا همینه بعد از پنج شش سال بفهمی رفیقت اونی که فکر میکردی نبود بدجور داغون میشی..
حتی وقتی مقصر بودن هم کاسه کوزه ها سرمن شکست تهشم دوست پسرشونو ترجیح دادن به من فقط موقعی یادمن میفتادن که دوسپسراشون یاکات میکردن باهاشون یا دعوا و قهر بوده بینشون
ول کن بابا رفاقت چیه هیچکس اندازه من رفیق نداشت تو روز سخت همشون بودم تو شرایط بحرانی من هیچ گوهی نخوردن حتی خطمم عوض کردم که دیگه باهاشون رو به رو نشم حالم از کلمه ی رفاقت بهم میخوره کلا هیچ آدمی تو این دنیا جز خودت به دردت نمیخوره
