از روز اول هیچی نخریدم فکر کردم شوهرمو صاحب خونه میکنم اما ظلم ب خودم کردم

خب نده بهش وا

نده بهش 

بگو‌ اصلا حرفشو نزن لازم دارم 

برو لباس بخر بگو قسطی خریدم هرماه‌یچی بگو

۱_ خیلی بد صحبت می‌کنی، بخاطر خودتم که شده اینو اصلاح کن از بی‌احترامی که کردی گذشت می‌کنم بشرطی که ادامه ندی

۲_ هنوز به اون اندازه تجربه نداری که حس کنی دنیای بیرون ارتباط مستقیمی با دنیای درون ما داره، حتی بالاتر از اون، همه‌ی تجربیات ما از یکجا نشأت می‌گیره، و اون خداست، همه کاره فقط اونه، اینکه تقصیرات رو بندازیم گردن دیگران چیزی رو حل نمی‌کنه،

وقتی اینقدر ناراحت میشی یعنی اشکالاتت رو نمیپذیری، منظورم کوتاهی‌هایی هست که در قبال خدا میکنی، درضمن اکثر ماها همینجوری هستیم منظورم فقط شما نیست.

صد در صد. و از خرج های کوچیک تر شروع کن که میزان تعارض کم بشه. اگر یهو پا رو بذاری پله آخر، طرف لجباز میشه. اون نباید بفهمه تو قصد داری عادتشو از بین ببری. اصلا کدوم عادته که ما دوست داشته باشیم عوض بشه؟ پس ذات عادت، مقاومته. زمانی بهترین جواب رو میگیری که به تدریج عوض بشه 

شما علت مشکلات رو بیرونی میدونی اما من درونی، وقتی رابطه‌ی خودتو با خدا اصلاح کنی روابطت با دیگران هم اصلاح میشه، این برای کسانیه که به امور غیبی اعتقاد دارن، شما نظرت چیز دیگه‌ایه، ممکنه بعداً به این تجربه‌ای که گفتم برسی و نظرت تغییر کنه، موفق باشید.

عزیزم واسه سازگاریت نیست این اخلاق و داشته توام خواسته ازش نداشتی نشون نمیداده 

ولی الان بایست و حق تو بگیر 

اون فریاد میزنه تو آروم بگو 

باید تامین کنه وظیفه اش شما هستید اگر میخواد بده خانوادش باید بیشتر کار کنه 

این مورد و درست کن تا موارد بعدی 

همه چیو با زبون نرم و آروم 

خیلی ناراحت شده بودم براش خدا از شما و مادرتون راضی باشه 

خدا پشت و پناهش باشه سایه شما و مادرتون رو از سرش کم نکنه