واقعا ناراحت میشم از خدا یعنی چی یعنی من پس چی بودم چرا اگه طرف قسمت من نبود من دیدمش چرا آنقدر خوشم اومد ازش چرا اتفاق‌هایی افتاد که فکر کردم که بش میرسم
الان راحت تو روی من نگاه میکنن چقدر پسره و زنش بهم میان قسمت هم بودن
قسمت من چی بود یه عمر حسرت و آه و گریه و دلتنگی این عشق ناکام
که دیگه هیشکی به دلم نمیشینه
دارم امیدوار میشم
حداقل یه چند نفر همدرد پیدا شده برام
منم از خدا گله دارم
وقتی قراره نرسیم به هم
چرا تو یه مسیر قرار میدی ما رو اخه
چن سالته
ناراحتم برات 🥺🥺حقت نبود واقعا🥺🥺الهی حال دلت خوب شه
الان مریزید سرم
ولی ازدواج شروع بدبختیاس ول کن بابا متاهل خوشبخت کجا بود خوشت میاد
به قسمت چندان معتقد نیستم
ولی چون خودمم کشیدم ب این باور رسیدم ک خودمون گاهی اوقات خیییلی اشتباه میکنیم و میندازیم گردن خدا
چرا فلانی سر راهم اومده؟ خب اگ بدون ابراز علاقه ی جدی از سمتش عاشقش شدی ک اشتباه خودته نباید اینقد ساده باشیم اگرم گول حرفای قشنگی ک یه زمان میزد رو خوردیم و تهش شد جدایی بازم خودمون مقصریم
زیاد طرف رو واسه خودت گنده اش کردی
اگه لایقت بود الان قسمتت می بود
هر کی رفت یا خواست بره ی مهر باطل شد بزن روش و دیگه بهش فکر نکن
چون اگه اینکار رو نکنی همیشه توی گذشته زندگی میکنی و هیچ موقع نمی تونی زندگیتو بسازی
کلا توی سن های ۱۸ تا ۲۸ اینا خیلی توی عشق و عاشقی منطق دخیل نیست
واقعا احساسات ۹۰ درصد قضیه هست
بعدا که پخته تر میشیم میفهمیم واااای برای چیا و کیا ی زمانی از همه دنیا بریده بودیم
