سلام بچها ان شاءالله با توکل به خداجونمون حالتون عالی باشه
بچها من از بچگی با یکی از بچهای فامیلمون هم بازی بودیم و رابطه خوبی داشتیم کلا بعد اون دوره حدودا تو 12 و 13 سالگی تا الان که در شرف 19 سالگیم احساس میکنم بهش علاقه مندم ولی حتی 5 سالم هست ندیدمش و دلم پر میزنه که ببینمش🥲
نمیدونم خلاصه چند ساله که به جایی از قلبم جاش دادم و خب نمیدونم احساس میکنم این علاقه بدون دلیل نیست بنظرتون خداجونمون این علاقه رو گذاشته تو دل من که یه روزی ما بهم برسیم؟:))))
از خودش بپرس
نه ، هورمون های شما فعال شدن و احتمالا پسر دیگه ای اطرافت نیست برای همین زوم کردی روی آدمی که چند ساله ندیدیش
وقتی بچه بودی تو ناخوداگاهت اینجوری حس کردی رسیدن به این چیزا نیست برو پیششون یا به یه واسطه بگو اینجوری میفهمی
اصلا همچین احساساتی رو تقویت نکن اون ساخته ذهن تو هستش .تا احساسی بین هر دو تون برات روشن نشده الکی بهش فکر نکن
از اون جایی که مذهبی نیستم ولی طبق منطق و تجربه میگم احساسات توی این سن خیلی قابل اعتنا نیستن.
چه بسا که اون آدم ممکنه الان شخصیتش تغییر کرده باشه و دنیا و نگاهش و روحیاتش با شما تفاوت داشته باشه.
فرصت بیشتری به خودت و روند زندگی بده و قسمت منطقت رو فعال تر از احساساتت نگه دار.
کلییییی وقت داری هنوز
نه چه ربطی داره
من از بچگی فامیلمون و دوست داشتم بزرگم شدم حسم عوض نشد
یه نصیحت از من به تو
سمت پسر جماعت نرو
وقتی بفهمن خوشت ازش اومده خیلی رفتار بدی دارن و لوس میشن
اما اگ تحویلشون نگیری و سمتشون نرید خودشون سمتتون میان
خیلی قشنگه از بچگی یه عشق دو طرفه باشه و وقت بزرگ شدن ازدواج کرد اما وقتی مطمئن نیستی و یه طرفست بیخیالش شو
