با اینکه سعی میکنم بهترین رفتار رو باهاش داشته باشم
به احساساتش توجه میکنم
همه چیز بهترینشو براش فراهم میکنم
از خودم میزنم که پسرم در آسایش باشه
ولی بازم فکر میکنم مادر کافی نیستم و سر هر چیز کوچیکی عذاب وجدان میگیرم
حالا از اون ور بوم نیفتی /=
چرا
چند سالته؟پسرت چند سالشه
مگه قراره واسشون یه زندگی لاکچری و همه چی مهیا بسازیم ! دو روز دیگه وارد جامعه بشه هیچ کس مثل شما باهاش برخورد نمیکنه و خیلی زیاد جواب رد میشنوه یا ممکنه توبیخ شه یا نیازش به راحتی برآورده نشه . اگه قرار باشه پدر مادر مثل غول چراغ جادو باشن که خودمون دست دستی بچه هامون رو به فنا میدیم
نه افسردگی ندارم
خیلی روش حساسم
نمی‌دونم چطور این حساسیت رو کم کنم که اذیت نشم
مثلا حتی گریه هم می‌کنه فکر میکنم من کم کاری کردم که اذیت شد و گریه کرد و ....
یا شوهرم اگه کمی تندی هم بهش بکنه من از عذاب وجدان پاره میشم و بعدش به شوهرم میگم همیشه باید رفتارت محبت آمیز باشه و حق نداری تندی کنی
اين طورى حتى كم كم پسرتم از رفتارت زده ميشه و البته اگه ادامه پيدا كنه مى تونه از اين رفتار شما سوء استفاده كنه
بچم‌پنج ماهشه منم‌همین حسو دارم
نمیدونم‌چرا
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز