با کلی ادعا منو برگردوند رابطه(کات کرده بودم من) و گفت ال میکنم بل میکنم
ولی آخرش با بهونه گذاشت رفت منم دوسش دارم و همه ی نزدیکامم میدونن باهاش بودن (فامیل و دوستا)
چیکار کنم بنظرتون؟چطوری فراموشش کنم؟
همش او حرفای قشنگش میاد جلو چشم و به خودم لعنت میفرستم که خر شدم
هیچ وقت برای بودن با کسی یا رسیدن به چیزی آزادگی و اَرزش خودتون رو پایین نیارید....خدا همه ی ما رو در کمالِ آزادگی و بزرگی آفریده و این وجودِ ما بینهایت هست....تموم زیبایی های دنیا و آسمون و کهکشون ها دربرابر انسان مثل سَرسوزنی دربرابر اُقیانوسه اصلا قابل مقایسه هم نیست ..پس خودتونو که بینهایتید محدودِ کسی نکنید..نزارید بینهایتِ درونتون منتظر چیزی بمونه... کافیه بدونید چقدر اَرزش و جایگاهتون بالاست که فراتر از همه چیزید.....چیزی که حَواسِ شما رو از باریدنِ برف و بارون پَرت کنه و نزاره بوی عَطرِ گُل و گندم و خُنکی نَسیم رو اِحساس کنید و نزاره عاشقانه حرف بزنید و با شادی زندگی کنید اشتباهه و انتخابش نکنید....
