من و همسرم چند سال پیش بخاطر ۷میلیون بدهی با اینکه مادرم اون موقع پول داشت بهمون قرض بده اما نداد مجبور شدیم خونمونو بفروشیم و آواره بشیم چیزی هم نگفتیم پول خودشونه دیگه نمی‌خوان بدن برای اینکه مستاجر نشیم اومدیم کرج یه خونه قولنامه ای خریدیم چند سال بعد که پولامونو جمع کردیم یه خونه پیدا شد تهران دم عید که صاحبش پول لازم بود و زیر قیمت گذاشته بود که سریع بفروشه ما هم خوشحال خونمونو گذاشتیم برا فروش اما چون دم عید بود مشتری نبود به مامانم که تازه ویلای شمالشو فروخته بود برای اولین بار رو زدم که برای یک ماه بهمون اون پولو قرض بده تا به محض فروش خونه پولتو پس بدیم اما گفت نه من چرا باید به داماد که غریبست پول بدم گفتم قرضه یه ماهه میدیم قبول نکرد گفت اگه خیلی خونه هه موقعیتش خوبه بده به داداشت اون بخرتش منم ناراحت شدم و گفتم نه خلاصه خونه از دستمون پرید بعد فهمیدم همون پولو بخشیده به برادرم دقت کنین قرض نداده بخشیده تا خونه و ماشین بخره برا خودش پولی که در اصل مال پدر خدا بیامرزم بوداونم گذاشت تو بورس و کلی ضرر کرد البته تهران خونه و ماشین خرید اما میتونست بزرگترشو بخره اما نصف پولا تو بورس بر باد رفت الان من با مادرم قهر نیستم کلی هم بهش محبت میکنم کاراشو میکنم اما ته دلم راضی نیستم بدجور دلم شکسته نمیدونم چطور دلمو صاف کنم جلو کسی به روم نمیارم اما هر وقت بهش فکر میکنم اشکم سرازیر میشه ناراحتیم از پول قرض ندادنش نیست ناراحتیم از تبعیضی هست که بین من و برادرم گذاشت
حق داری ناراحت باشی خیلی هم حق داری ولی کاری هم نمیشه کرد💔
حق داری
بهش بگو
بزازش کنار به همین راحتی
ببخشد ناراحتم میشی ولی تو احمقی ک کاراشو میکنی .. کاراشم پسرش بیاد بکنه ... سالی یبار برو خونش برا عیدا و تمام
صادقانه اسکلی هنوز کاراشو میکنی
حق داری😔😔😔
بعضی ها همینن این تو فرهنگ کشور ما هست متاسفانه البته یه دلیل دیگه هم داره ولی اینجا نمیگم
کلا پسر برای خانواده ها ارزشش بیشتره سهم بیشتر هم میبره
بنداز دور همچین مادری رو
پدر مادر من اموالشونو دادن به پسراشون یه موقع بعد مرگ شون به ما نرسه هرچی داشتن از ترس اینکه به ما برسه دادن پسراشون برا خودشون هم چیزی نگه نداشتن
مادرمنم همینه..به پسراش بیشترمیرسه تادختراش..بااینکه داداشام کاردولتی دارن وضعشون خداروشکرخوبه ...بازم اولویت مادرم‌پسراشه..منم خیلی دلم شکسته ولی کاری نمیشه کرد.
ازهمون قدیم پسر وبهترازدخترمیدونن بااینکه دختربیشتربدردپدرمادرمیخوره...دلسوزترازپسره...
داستانت آشناست و منم تجربه کردم ،اولا به خودت بابل بابت قلب پاکی که داری و واقعا حیفه همچین قلبی لک بیوفته روش
مادرت رو به خاطر جهل و ناآگاهیش ببخش اون به چیزی عمل کرده که می‌فهمه و میدونه ،از خدا بخواه برات جبران کنه قلبت رو از مادرت صاف کن تا همین گاهی ها هم شیطان نتونه با افکار منفی روحت رو آزار بده ،مل زندگیم با تبعیض مادرم گذشته و دیگه مهم نیست الهی خدا برات بخواد بنده ش که خودش روزی خوره ،انشاءالله مادرت هم آگاه بشه و جبران کنه وگرنه کائنات خواه ناخواه جواب کارش رو خواهد داد
