طلاهامو که یواشکی دور از چشم شوهرم برای خودم خریده بودم پس انداز کرده بودم رو دلم سوخت به یک بنده خدایی که مشکل داشت قرضی دادم قرار شد ظرف ۵۰ روز به وزنش بهم برگردونه چه گرون شد چه ارزون ... الان چن روز گذشته میگه ندارم صبر کن اصلا داغونم حالم خیلی خرابه موقعی که میخاست بگیره قسم آیه قرآن می‌خورد که شک نکن سر تاریخش پست میدم واای متنفرم از آدم‌های بدقول دروغگو .... بهش گفتم اگه نمیخای پس بدی مثل مرد بهم بگو نمیدم میخاستی ندی ولی اینکه منو هی سر میدوونی حالم خراب میشه ... میگه میرم مال مردم خور نیستم ولی نمیده ...
باید ازش امضاء میگرفتی
اگه میتونست جور کنه ک‌از شما قرض نمیکرد
چرا چنین ریسکی کردید ؟
چه تضمینی داد که برگردونه ؟؟؟
حقته تا همینجوری به کسی قرض ندی
بابا کی میخاین بفهمین تو این دنیا جز خودتون برا کسی دل نسوزونین
میگم شما همونی هستی که زن دوم شدی؟؟
اگه مستقیم میگفت نمیدم آدم کمتر حرصش میگرفت
حالا باید کف و خون قاطی کنی تا پسش بگیری
امیدوارم حداقل اون آدم مادر یا برادر خواهری چیزی باشه ک کمتر دلت بسوزه
ولی آدم هر چی قرض میده،تهش واسه پس گرفتنش باید گدایی کنه
چند گرم دادی بهش
فامیله یا دوست؟؟
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
38 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز