به من جایی فراتر از مرزهای تنمان وعده‌ی دیدار بده...
پاراگراف آخر پیام، منو یاد این تیکه از نوشته‌ی شاملو انداخت:)
همسر من تو عقدمون شاعر هم شده بود....
الان فشار کار و درس و زندگی و مسئولیت همسری پدری پسری برادری و....، یه مرد واقعی ش کرده😍😂
پیام ها کوتاه میده میاد خونه بیهوش میشه صبح زود هم می‌ره...
ولی بهش افتخار میکنم با تمام وجودم...پشت همون پیام های کوتاه و خلاصه ش که میگم فلان کار و بکن میگه باشه، یا حتی جواب نمیده ولی انجام میده، کلی حس مسئولیت پذیری نسبت به کار و درس و خانواده ش همزمانه. و کلی مردونگی که فقط باید مثل خودش که مرد زندگیه، زن زندگی باشی تا خوب درکش کنی...
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
10 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز