همیشه با خودم میگم کاش مامانم زود عروسم میکرد حاضر بودم همون ۱۵ سالگی عروس شم و الان ی بچه داشته باشم یا با همون خاستگار خوبی ک توی ۱۹ سالگی اومده بود ازدواج میکردم ( شرایطش خونه و ماشین خوب داشت اما مامانم گفت ن دختر درس بخون) بعدش پدرو مادرم از هم جدا شدن و من ی برادری دارم ک ب خونم تشنس تک و تنها موندم و دچار همچین افتضاحی توی زندگیم شدم واقعن ب خودکشی فکر میکنم زندگیم از اول خوب نبود شما هم رابطه داشتی ؟
فک نکنم آبجی من هیچ شانسی توی زندگیم نداشتم ک بگم آره صبر کنم بهتر اتفاق میوفته زندگی کنه اینطوری بود ک از بد شروع شد و هرچی زمان میگذره بدتر و بدتر میشه میترسم در آینده اتفاقاتی بیوفته ک اصلا انتظارش و نداشتم همیشه با خودم میگم ی سانحه ای برام اتفاق بیوفته تصادف کنم و بمیرم آخه همیشه تو جاده ام میگم چرا ی بار برای من تصادف اتفاق نمیوغته بمیرم حقیقتا از زندگی خستم قبل این رابطه هم دچار افسردگی شدید و تحت درمان دارویی بودم
بغیر اینکه قبول میکن بیاد خاستگاری از جیزایی که گفتی بنطرم حتی ادم مناسب ازدواج هم نیست ۳۵ سالش هنوز نتونسته از نطر مالی مستقل باشه تا ۳۵ سالگی غیر دختر بازی چکاری انجام میداد
