همش فکر میکنم اگ ازدواج میکردم دغدغم کمتر بود
من اینهمه خرج کردم چندین ملیون کتاب و مشاوره و چندین ماه بکوب خوندن و ..
حالا س روزه کللللا ولش کردم
بشدت نا امید شدم و شل کردم .دقیقا جایی ک وقتش نیس شل کنم وگرنه همه چیو از دست میدم
البتع تاثیر اطرافیانم هس دو س روزه هی فامیل مزخرف و گدا گدوله ی پدری میان خونمون میگن تا کی میخوای درس بخونی ی لیسانس گرفتی بسه
حرفه اینام بلد نیستم علاقه هم ندارم ولی درسم خوبه
درکل میدونم ادامه دادنش ب نفعمه لاقل محیط بهتری میرم دوباره
اما نا امیدی داره منو میخوره
حس میکنم شوهر میکردم الان کلی ب خودم میرسیدم اونم خوشش میوند
منت پدر هم نمی‌کشیدم برا ی قرون دو هزار
ازين حسا نكن شوهر كردن هم بدبختي هاي خودشو داره
برای فوق لیسانس میخونی؟
متاهل بشی خیلی آروم و ریلکستره زندگی دغدغه ای نداری ولی افسردگی در کمینه و نمیذاره از ارامشت لذت ببری
دقیقاااا مث خودت فک میکنم و رفتار ذقیقا ها...نمیدونم چمه..چ مرگمه...میدونم این راهمه و‌بس..ولی آدم نمیشم..چرااا...افسردگی کشتنم..استرس..ترس..اضطراب..وایی طلسم ...من پشت کنکوری ام...خیلییی خرج کردم.. عذاب وجدان دارک...هوشم عالیه..ولی زود خسته میشم...ی وضعی..میگن کاش شوهر میگردم بت بکنم
برای کنکور میخونی ؟
چندسالته؟
عزیزم هروقت ازدواج کردی به این روزات فکر میکنی و با خودت میگی چقدر اون موقع خوشبخت بودم، چون ازدواج اصلا راحت نیست
ازدواج میکردی دغدغت چندین برابر بود
بعد چرا فکر میکنی با متاهل شدن دیگه درس حذف میشه
اونموقع هم باید شوهرداری و خونه داری کنی
هم به درس و دانشگاه برسی
متاهلی چیه دیوونه ای مجردی حال کن واسه خودت چند روز حسابی استراحت کن خرید کن برو بیرون سینما پارک بخور بریز بعد پر قدرت شروع کن
