همش فکر میکنم اگ ازدواج میکردم دغدغم کمتر بود
من اینهمه خرج کردم چندین ملیون کتاب و مشاوره و چندین ماه بکوب خوندن و ..
حالا س روزه کللللا ولش کردم
بشدت نا امید شدم و شل کردم .دقیقا جایی ک وقتش نیس شل کنم وگرنه همه چیو از دست میدم
البتع تاثیر اطرافیانم هس دو س روزه هی فامیل مزخرف و گدا گدوله ی پدری میان خونمون میگن تا کی میخوای درس بخونی ی لیسانس گرفتی بسه
حرفه اینام بلد نیستم علاقه هم ندارم ولی درسم خوبه
درکل میدونم ادامه دادنش ب نفعمه لاقل محیط بهتری میرم دوباره
اما نا امیدی داره منو میخوره