ببین من خیلی ولخرجی نمیکنم ولی مثلا مناسبتا چیزایی درخواست میکنم ک هم پس اندازی باشه واسم هم تقریبا گرون...اول فصل هم خرید کامل و در شان خودم رو انجام میدم ولی من نمیتونم مثل اون از خونه زندگیم بزنم خرج خونوادم کنم واسه خودم خرج میکنم اما...در ضمن منم شاغلم
شوهر منم همینه حتی خیلی شدیدتر
با اینکه مستاجریم و وضع مالیمون خوب نیس یه ماشین خریدیم پدرشوهرم گفت داداشتم شریک کن برادرشوهرم هم انگار طلبکارا گفت منم باید شریک کنی
شوهرم هم گفت باشه نصف سهممونو داد بهش
بدون اینکه یه قرون پول خرج کنه
همین امشب سر همین قضیه بحث کردیم و شوهرم هم ناراحت شد
به خاطر این کارای شوهرم هیچوقت پیشرفت نکردیم و نمیکنیم
ببین بیا با ایشون بحث نکنیم مشکل الان همسرمون هست نه ایشون،بنظرم چیزایی ک احتیاج داری رو کاملللل رفع کن تو منطقی ترین حالت مثلا مارک نخر ولی از دست فروش هم نخر..بذار نه حس کنه تو زرنگی میکنی نه حس کنه بی ارزشی
آخه عزیزم همه چی که خرج شکم نیست. وقتی بی فکر خرج کنی یه زمانی که هزینه ضروری پیش بیاد مثل خدایی نکرده تصادف، بیماری، مهمونی و کادوی عروسی... اون موقع چی کنی؟ باید بشینی بزنی سرت تازه کلی هم پشتت حرف می شه که مثلا زن و شوهر شاغلن هیچی ندارن، آبرو می برن واسه عروسی یه هدیه مناسب نمیدن...
هر چیزی حد و حدودی داره باید اعتدال رو رعایت کرد.
ببین ، خانواده اول آدم مادر و پدر ، همسر دومین نفره
اگر زلزله بیاد اول باید پدر مادر نجات بدی بعد همسر
همسر در رتبه دوم قرار داره ، اینکه من پولی رو برای خانوادم خرج میکنم ربطی به همسر نداره ، همسر فقط در صورتی میتونه اعتراض کنه که رسیدگی نشه بهش از طرف شوهر....
تاکید میکنم همسر خانواده دوم هر فردی نه اول
