دقیقا،الان بقیه منو سرزنش میکنن.میگن هر چی باشه مادرته، ولی خب من هر بار دربارش فکر میکنم اشک از چشام میاد پایین، حتی همین الان.اینقد این درد عمیقه که انگار همین الان تو بچیگامم.ولی بابام و بقیه ذره ای درک نمیکنن و میگن این منم که بی رحمم
من کلاس هفتم هشتم پریود میشدم از درد دولا میشدم از مدرسه میومدم دولا دولا ینی از درد کمرم صاف نمیشد میومدم دراز میکشیدم مامانم پا میشد خونه رو تمیز میکرد سر من غر میزد دعوا راه مینداخت بهم سر خونه!
الان کاریم نداره ولی دیگه دست خودم نیست از درد دراز میکشم عذاب وجدان میگیرم که چرا دراز کشیدم
ان شاء الله خدا روزای سخت و برات نیاره ولی
تهش فقط یه مادره که میمونه برات
بعد عروسیم ز خانواده‌ام دلخور بودم دو ماه بعد عروسیم یه شب مامان بابام بهم زنگ زدن جواب ندادم رفت رو پیغام گیر مامانم رو پیغام گیر خطاب به بابام گفت جواب نمیده میگه پیغام بزارید و بعد قطع کرد بلافاصله پشیمان شدم بهشون زنگ زدم و صحبت کردم ۱۰ روز بعد مادرم مرد تا سال‌ها اون یه جمله تو پیغام گیر گوشی قلب منو آروم میکرد هر قدر ازش دلخوری کاری نکن بعدها خودت پشیمون بشی
میفهممت کاملا
تو درک نشدی
زخمت باز مونده
آخرشم انگشتای اتهام به سمت خودت نشونه رفته
احتمالا باعث شده تو بزرگسالی رفتارای خودویرانگری هم داشته باشی.
ولی تقصیر تو نیست.
نذار عرف و قبح مسائل فرهنگی برات چارچوب تعیین کنه.
روانت رو اون زن بهم ریخته.
فدای سرت.
بهش بدی نکنی خودش خوبیه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز