بچه من ۵ سالشه
هر وعده غذا تو خونه ما:
شوهرم: بچه از این غذا بخور خوشمزه اس
بچه: دوس ندارم
+ حالا یه لقمه بخور.
- نهههههه ولم کن دیگه
+یه ذره بخاطر منننننن
- نمیخوام
بعد تو یه حرکت یهویی، شوهرم‌یه تیکه از این غذا یا خوراکی رو یهو میذاره دهن بچه.
بچه جیغ میزنه و دهنشو پاک میکنه.
شوهرم: دیدی خوشمزه اس؟
بچه: نخوردم، پاکش کردم
شوهرم: بچه های مردم همه چی میخورن،اینم بچه من😒
بچه: مامااااان بگو ولم کنه دیگه😫
شوهرم: من جای مامانت بودم غذای دیگه جز غذای سفره نمیدادم‌بهت(من غذای جدا واسه بچم نمیپزم ولی میخواد کل بدغذایی بچه رو بندازه گردن من.درصورتیکه خانواده خودش بشدت بد غذان)
کلا هیچوقت غذا نمیچسبه به آدم.چون شوهرم یکسره در حال تذکر و نصیحت و تعلیم و تربیته.همین امروز هم صبونه رو کوفتمون کرد.
یبار نشد بی صدا غذاشو بخوره.یا داره با بچه کل کل میکنه.یا شوخی میکنه باهاش و لج بچه درمیاد.
