من مشکل پوستی دارم بدنم صورتم راه راه لک شده و درمان نمیشه و همش از دیگران و شوهرم طعنه می‌شنوم و مسخره میشم تحقیر میشم
...و کلا از ژنتیک نه پوست خوب داریم نه بدن خوب و همه از دم تیروئید داریم ارثی
هر آدم سفید با پوست بی نقص میبینم میگم ههی خدا برات کاری داشت منم عین اونا خوب شم ...یا منم عوض خرج دکتر ،خرج تفریح و لباس کنم
بنظرتون کسی که سرطان داره چجور حسی داره غبطه نمیخوره که چرا مثل بقیه سالم نیس؟ یا چرا خدا شفاش نمی‌ده
از خدا دلگیر نمیشه ؟ چجور ایمانش به خدا رو حفظ میکنه؟
ولشون کن بزار بخندن
همسرت تربیتش درست نبوده متاسفانه
برای لکه هات آزمایش کبد دادی تاحالا؟
میگم سرطان چون سخت و رنج اورترین بیماریه
مدتی هست بخاطر بیماریم همش میگم خدایا چرا من ،،،
و می‌خوام بدونم چجوری صبور تر شم و ایمانم به خدا کمرنگ نشه
نزدیک ترم نفس زندگیم این مریضی لعنتی رو داشت
اما عاشق خداست
این قانون طبیعت که همه یه جور نباشن
درمان داره بنظرم
اسم بیماری پوستی چیه؟
منم مثل شما بودم
از یه جایی ب بعد، دیدم بیشتر این احساس منفی و گلایه به خدا رو،رفتار اطرافیانم باعث ایجادش میشن
چه از من بدترها،چه از نظر ظاهری،چه از نظر نوع بیماری،که راحت زندگیشونو میکنن،با مشکلشون کنار اومدن و اونو پذیرفتن
ولی من بخاطر سرکوفت و طعنه های بقیه هی باید ب خدا میگفتم:خدایا چرا من؟
من سرطان داشتم و طی درمانم همیشه میگفتم خدایا چرا من؟
چرا دیگران نه..
طبیعیه ، همه آدما تو شرایط نامطلوب زندگی همین دیالوگا رو میگن و گفتگوی درونیشون با خداشون اینه
مهم اینه که بدونی و ایمان داشته باشی که خدا اگه ی مریضی یا مشکلی تو سرنوشتت گذاشته مطمئن باشی که از قبل ظرفیت و توان مقابله با اون مسئله رو بهت داده
اون عزیزم که سرطان داشت همیشه میخندید و میگفت هعی خدایا شکرت اصلا ندیدم گلایه کنه از خدا آخرشم نموند رفت🥺
تو کلا از سلامت روات هم مشکل داری دیوانه ایی؟
بیماری پوستیت رو هیچوقت با سرطان مقایسه نکن شفاعت روانی برایت از خداوند میخاهم
همسرم نارسایی کلیه داشت ولی همیشه به اعتقاداشت وهمیشه حضورشو حس میکرد!ولی بعدرفتن من از خدا بریدم !
