تمام مشکلاتی که توی اجتماع دارم از خانواده‌م نشات گرفته... به خصوص پدرم.
انقدر دردام زیاده نمیدونم کدومشو بگم...
کسی می فهمه منو؟
اره عزیزم درک میکنم 💔
منم امروز حالم خوب نیست اصلا از دست شوهرم داغونم
بیا خصوصی
اره انگار نه انگار خانواده ایم اصلا
هر کی دنبال تفریح خودش من بدبختم افتادم گوشه خونه روز جمعه
مثلا چه مشکای الان داری ک حس میکنی از خانوادت نشات میگیره
منم یه همجین حسی دارم اما نمیدونم حس درسته یا غلط
من لیسانس روانشناسی دارم
اگه خواستی درخواست بده باهام درد و دل کن
آره من خیلی میفهممت
این طور بگم که..
از بچگی تو جمع تحقیرم می کردن..
مثلا مامانم به این فکر نمی کرد یه بچه ۶ ساله اشتباه هم بکنه نباید تو جمع تحقیرش کنی..
به همی دلیل دوران نوجوانی کاملا بی اعتماد به نفسی داشتم.
خجالت می کشیدم با دوستام برم بیرون فکر می کردم با کوچکترین حرکتی قراره تو جمع تحقیر بشم.
کاملا منزوی هستم تو اجتماع تو دانشگاه نمی تونم ت صورت یه پسر نگاه کنم چون پدر به شدت متعصبی داشتم که حنی اجازه نمیداد تا سر کوچه برم!
تو دوران نوجوونی حتی یه بارم تنها پامو تو سوپر مارکت نذاشتم چون بابام نمی ذاشت.. اجازه نمیداد سوار تاکسی بشم هیچ وقت.
تنها جایی که مجوز رفتن بهشو بهم صادر می کرد پارک مادر بود حتی اجازه نداشتم یه پارک عادی برم فقط مادر!
الان یه جوری بار اومدم که شدیدا اجتماع گریز و خجالتی ام با کوچکترین اشتباهی شروع می کنم به پی درپی عذرخواهی کردن تا جایی که طرف مقابلمو خسته می کنم...
و خیلیی مسایل دیگه...
منم این مشکلو دارم دقیقا فک میکردم مقصر خودمم و حس بی عرضگی میکردم یا فک گیکردم ترسو هستم همش خگدمو سرزنش میکنم اما میبینم اطرافیانم نظر کاملا برخلافشو میگن تاپیک اخرمو بخون اتفاقا
مایل بودی درخواست بده خصگصی درد دل کنیم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز