هربارم باید برای نهاز یا شام بیام ک شوهرم دوس نداره انقدر زود ب زود بیاو یعنی میاد چازه ایی ندازه
اما مامانم زنگ میزنه و دلتنگه چون هیچ تفریحی نداره تنهاست منم عذاب وجدان میگیرم میگم خب نزدیکم چرا نرم بهش سر نزنم
شوهرمم ک هرروز خونه مادرشه چون تک ی شاختمونیم البته هرروز در‌حد نیم تا یک ساعت میره
بخاطر این منم میگم‌چرا زود ب زود نرم
دارم فرشم میبافم انقدر میرم و اونجا میام ک تموم نمیشه نمیدونم چیکار کنم
عصر برو یکساعت بشین زود برگرد خونت
اولا ک تا وقتی در این حد بچه. و وابسته این ازدواج نکنید بعدشم دیگه خودت باید مدیریت کنی .. با مامانت حرف بزن بگو نمیتونم بیشتر بیام .. همون هفته ای دو بار رو برو ولی مثلا صبح یکساعتی بشین یا بعد ظهر ب صرف چایی و عصرونه . فقط اخر هفته ها ب صرف ناهار یا شام برید اونجا با شوهرت .. ولی اون یکبار وسط هفته رو خودت تنها برو اونم بعدظهز در حد یکی دو ساعت
فقط شمانروبگومامانتم بیادتنوغم میشع
