باور کن عزیزم بهارین کارو تو میکنی...من ک سنم کم بود این که ادن بره تو رابطه بهتره برای زندگی مشترک ،یا هیشکی پاک تیست من چرا پاک بمونم برای ادمی ک بعداومیاد تو زندگیم و اونم خوشی های خودشو تو مجردی کرده و...اینا منو سمت دوستی با پسر ی جورایی هل داد خدایی...اخرش تو اون رابطه افتادم ...هرچند ک من خط قرمز خودمو داشتم و واقعا کلا غرق اینکار نشدم ولی خب داشتم دوست پسر.
وقتی دوس پسر گرفتم کلا درگیر اکن شدم ی جور اعتیاد ب اون پیدا کردم اخرشم ک چرتو مرت از اب درومد و بشدت ضربه خوروم و دو سالو نیم درگیر افسردگی بودم و چون میترسیدم گریه کنم و بقیه بفهمن همسو ریختم تو خودم و الانم رودم خون دفع میکنه و نریض شدم حواسم پرت شد خدایی ازون موقع دیگه حواسم جم نیست... و خدایی هم اینو بهت بگم هیچ تاثیری تو بهتر شدن زندگی مشترک نداره و اینجوری نیست کسی ک رابطش با پسرا بیشتر بوده ینی زندگی مشترکش بهتره...
الان اینارو یادمه حالا بماند ک پدر مادرمم ک جقد زدن منو و چقد اذیتم کردن...برنیگشتم ب اون گذشته قسم میخورم هیچوقت قلبمو ب هیچ نردی نمیدادم و هبچوقت دوست نمیشدم