عشقم من خودم ۳۲ سالمه . نگفتم کامل باشه ولی ن اینکه بگی با کسی ک شرایطش باهات اوکی نیس زورکی بخای ازدواج کنی ترس از سن بالا خودت میگی ک نعلوم نیس شاید اخرش بد باشه یا خوب . طرف میره تحقیق میکنه میگه تا اینجاش ک همه چیز بر وفق مراد بود چیزایی ک ازش فهمیدم اوکی بود بقیش هم توکل بخدا . ن اینکه بری یا تحق نکنی یا چیزایی ک دیدی رو خودتو ب اون راه بزنی ک ولش کنی
چه ربطی داره وقتی با طرف دوست باشی یا مثلا اشنایی قبل از ازدواج داشته باشی متوجه میشی که خوبه یابده و راحت تموم میکنی رابطرو اما وقتی ازدواج کنی و شوهرت بد باشه مثلا هزارتا اخلاق بدو اینجا توسایت میخونیم ترجیح نمیدی تنها باشی تا بااین شوهر؟
توفکرکن همسرتون بهتون خیانت کنه خدایی نکرده یا هراخلاق بددیگه ای بااینا اوکی ای اما بامجرد موندن اوکی نیستی
مثلا اکه کیسی هست با خودت ببینی چتد چندی میتونی قبول کنی با این شرایط ازدواج کنی بعدا برات معضل نشه داغونت نکنه . اوکی باشی ک حله منتطر چی هستی از کجا معلوم بقیه چجورین . همه چی بستمی ب خودت داره ولی اگه شرایط بدشو میدونی ولی میگی ولش سنم بالا میره همینو انتخاب کنم ن دیگ یا باید قبول کنی شرایطشو در همه موقعیت ها یا از اول بیخیال شی .
