اولا این محرمیت با اون صیغه که میگید یکی نیستندوما یا مسلمونیم یا نیستیمسوما بچه مسلمون توکل بر خدا ...
عزیزم من خودم یه ساله در حال آشنایی هستم واسه ازدواج و خونواده هامون هم میدونن تا خودم کامل اخلاق و رفتارش نسنجم که نمیتونم باهاش محرم شم. محرمیت مال وقتیه 90درصد به نتیجه رسیدیم. آدم وقتی قصدش ازدواج باشه تمرکزش رو همون آدمه نه 10نفر
بچه ها باورتون نمیشه! برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.
به هر حال یه جنبه مهم ازدواج رابطه عاطفی و احساسیه، بعضیها دیگه از اون ور بوم افتادن میگن هرشخصیت و رفتاری داشت داشت، هرچقدر دوستمون داشت یا نداشت مهم نیست، فقط پول و موقعیت و خانواده
طرف رو معرفی میکنن دوطرف اول همدیگه رو میبینن چون قیافه هم شرط مهمی هست تو زندگی درمورد همدیگه وخانو ...
با قسمت خطبه محرمیت واقعا مخالفم، شما با اولی صیغه کنید ببینید به درد هم نمیخورید، دومی صیغه کنید ببینید مناسب نیستید، سومی دیگه آدم از خودش و خانواده خجالت میکشه و مجبوری فارغ از خوب و بد طرف قبول میکنه
اینم نگید که احتمال مناسب نبودنشون کمه، به ازای یه آدم درست شاید چندین آدم نامناسب و غلط وجود داشته باشه