خییلی صمیمی ک فقط من و دوستم بودیم باهم همیشه اتاق میگرفتیم ۶ نفره افتادیم ۸ نفره ام بود حتی یه ترم رفتیم ۱۰ نفره
با بقیه دوستامون هیچوخ هم اتاق نمیشدیم میدونسیم زیاد شیم گندی توش در میاد، عوضش کیف دوری بیشتر بود شبا یا ما میرفتیم پیششون یا اونا میومدن اتاق ما
هم اتاقی بد و شلافه و شلوار کنده ام تا دلت بخاد داشتیم تو اون ۸ ترم ولی دیگ واقعا بعد ۲ ترم گرگ بارون دیده شدیم میشوندیمشون سرجاشون
نمیتونی یه اتاق اجاره کنی واسه خودت؟؟ که راحت شی
من بخاطر همین چیزا یک روزم خوابگاه نرفتم خونه ی تنها احاره کردم حتی تحمل همخونه هم نداشتم
نمیتونم باادمهایی زندکی کنم که هزاران تفاوت دارم باهاشون و بخوام بزور تحمل کنم
من خوابگاه خودگردان بودم هم اتاقیام هم استانیم بودن بهترین تایم زندگی من همون دوران خوابگاه و دانشگاه بود سال ۸۸ تا۹۲
