چننننندییییین باره این تاپیکو میبینم ازدواج کردن رفت ولشون کن
اسی جان من از یه سمت دیگه به این موضوع نگاه میکنم
کلا بحث آبرو و این چیزا رو که بزاریم کنار
از نزدیک زندگی همچین ادمی رو دیدم که خانم تقریبا ۵ سال بزرگتر و یه بچه کوچیک داشت با یه پسر مجرد جوون ازدواج کرد
اقا بعد چند سال که بچه هم داشتند اظهار پشیمونی میکرد که من حیف شدم تو این ازدواج حتی تهدید به ترک خانواده هم میکرد
حالا کی این وسط زجر میکشید ؟ بچه های بیگناهی که دنیا اومده بودن همش با وحشت و ترس ترک شدن از سمت پدرشون بزرگ شدن
یکی از این بچه ها با اینکه بزرگ شده و پدرشون وقعا ترکشون نکرده هنوز نتونسته خیلی اوکی و عادی بشه
نه فک نکنم چ بی ابرویی ای
اون خانم همسن برادرته
حالا زود ازدواج کرده و بچه های بزرگ داره
من موندم تو کار اینجور ادمها،زن چجوری آدمی هست،با دو تا بچه بزرگ ،هنوز عاقل نشده ،بعضی ها اینجوری هستن باشعور و عاقل نمیشن فقط سن زیاد میکنن،داداشت هم ک بدتر خرج بچه مردم و میده ،اینا تو مغزشون چی میگذره اخه
بی ابرویی انچنانی نه ولی نگرانش میشیم چون دوتا بچه های بزرگ براش درد سر میشن بعدا ادم با بچه خودشزخیلی وقتا درگیر میشه چه برسه بچه مردم لچه ها کوچیک باشن از اول خو میگیرن مث بچه خود ادم میشن ولی بچه بزرگ نه.. ولی نه اسی بی ابرویی به اینچیزا نیس چیزای بدتر و مهم تری هست هرچند برامون خیلی نرمال و عادی نیس..ولی بی ابرویی هم نیس عموی ناتنی خودم همین کارو کرد اولش که شنیدیم تعجب کردیم ولی الان نه کسی درموردش حرف میزنه نه مهمه
برا ما شد زنه مطلقه ده سال از برادرم بزرگتر ولی بچه نداره ماهم مخالفت کردیم ولی اثر نداشت و باهاش ازدواج کرد آبروریزی نیست ولی خیلی بده الانم بعد از ۴ سال به شدت پشیمونه
