چقددد تربیت بچه سخته رفتار امروز پسرم تاالان فکرم مشغول کرده کسی آشنا ب روانشناسی کودک هیت

بنظرم همون تذکر کافی بود ب هرحال ۱۰ سالشه هنوز سنی ندارن ب اون صورت 

تا حالا باهاش صحبت کردی؟ که بگی درست نیست بقیه هر کاری میکنن آدم انجام بده، شاید بقیه خودشونو بخوان بندازن تو چاه آیا تو هم باهاشون خودتو میندازی؟ یا هر کار اشتباه دیگه ای

سلام

بچتون الان تو سنی هست که علاقه به عضویت در گروه داره

البته تقلید کورکورانه از دیگران هم تا حدود زیادی مربوط به شخصبت ضعیف کودک هست

که باید روزی اعتماد به نفسش کار کنید.

منم یه پسر ده ساله دارم واقعا سخته تربیت بچه گاهی چنان پر انرژی که نمیشه کنترل کرد گاهی هم چنان تو خودشو و پرخاشگر که نمیه حرف زد بهش جدیدا پسر من اضطراب داره نمیدونم چیکارش کنم باباشم که هیچی اصلا قبول نداره 

آفرین که اینقدر توجه می‌کنی .من هنوز بچم ۱٫۵ ساله هست ..اما دارم راجع بهش کتاب میخونم .فکر میکنم همون کمبود اعتماد بنفس. که دوست داریم خودمون رو به بقیه نزدیک کنیم یا شبیه شون رفتار کنیم با اینکه می‌دونیم غلط.

سخت نگیر.باتعریفایی ک کردی معلومه همچین بچه ای نیس.بزرگاشم اشتباه میکنن چه برسه ب بچه.ازاین ب بعدهم انتظار خطاازش داشته باش چون تاخطانکنه درستو یادنمیگیره واین مخصوصه همه ی ماآدماست.سعی کن بااون دوستشم رابطشو محدود کنه ولی خیلی نامحسوس 

اقتضای سنشه

دقیقا مثه پسر من

خیلی دل صاف و بدون ازاره

ولی گاهی میبینم جمع توش تاثیر میزاره

و انگار دوست داره مثه اونا ادامه بده

ولی چیزی که توی وجود واقعیش هست اینایی نیست که داره تو جمع میگه

و منم خیلی ناراحت میشم و حرص میخورم

ولی میگم چون تو یه سن حساسه شاید میخاد بگه منم بزرگ شدم و احضار نظر میدم

من تخصصی در این زمینه ندارم، اما تا اونجا که فکرم میرسه:

نظر متفاوت بچه بالاخص در سنین پایین باید مورد احترام و توجه قرار بگیره حتی اگر نظرش عملی نشه به خاطر تفاوتش طرد نشه که نترسه مخالفت کنه 

باید مطمئن باشه در هر صورت امنیتش (از نظر روانی) حفظ میشه

روی این مورد کار کنید

واقعا منم تازگی این جمله ی قدیمی ترها که میگن «بچه هرچی بزرگتر بشه مشکلاتشم با خودش بزرگ میشه» با پوست و استخون دارم درک میکنم

تا کوچیک بود فقط دغدغه امون غذا خوردن و دستشویی کردن  و ….بود