خیلی سخته
من خودم یهو صد پله سقوط کردم. افسردگیم برگشته اضطراب بدیم همراه با خودش اورده، دوباره درمان دارویی رو شروع کردم ولی سعی میکنم به روی خودم نیارم. با تپش قلب میخابم و بیدار میشم. این یکی دو روز خیلی تلاش کردم به شوهرم نزدیک شم با اینکه تو ذوقم میزنه ولی سعی میکنم پا پس نکشم امیدوارم از پسش بربیام
امیدوارم همسرت هرچه زودتر از این تنش های کاری و درسی رهایی پیدا کنه،شما چون شناخت نسبتا کاملی داری از همسرت اگه میدونی دوباره به هم نمیریزه و جوش نمیاره ازش دلیل پکر بودنش رو بپرس فقط در حد یه جمله که مثلا بگی پک بودنت بخاطر کار و فشار کاری هست یا دلیل دیگه ای داره همین.
مگ خودش نگفته بود باشه میریم
اسی همچیو و درک میکنم این ک افسرده شده فشار روش زیاده از همه جا تنش وارد شده
ولی اینو متوجه نمیشم چرا اون روز ک حالت بد شد رفتی بیمارستان انقدر مهربون و اروم شده بود اونموقعم اون حال بد و ناراحتی و همراه مهربون بودنش داشت؟
بخدا میفهمم چی میگی
ببین همسرای ما کمالگران عادت دارن که تحسین بشن ولی تو دوره رزیدنتی خیلی چالش دارن
شوهر من خیلی اعتماد به نفسش خوب بود ولی این دو ماه خیلی ریخته به هم چون دیدش به رشته هنوز بلاینده و این اذیتش میکنه
واقعا متوجه حرفت هستم خیلی کاراشون استرس داره عمل هاشون عارضه داره هم لولی ها یه طرف اساتید یه طرف مریض و همراه مریض یه طرف والا کسی تو این شرایط افسرده نشه خیلی شاهکاره…
فقط یه جمله رو هر لحظه با خودت مرور کن ‘ این نیز بگذرد ‘
باور کن همه زندگی مشترکا این روزا رو دارن
اینو مطمئن باش که این شرایط گذراست
من تو زندگیمون تو موقعیت هایی بودم که میگفتم خدایا یعنی درست میشه خدایا یعنی از این وضعیت خارج میشیم؟!
الان تلخیشون باهامه ولی گذشتن…
شما گیر نده بذار کم کم از استرس امتنان بعدیشم عبور کنه میفته رو غلطک بعدا دوتایی خوشحال میشین.
بچه ها به نظرتون وقت ماساژ بگیرم براش از استرسش کم میشه؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
57 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز