تک فرزند ها یعنی کسایی که خودشون تک فرزندن بیان

خب چرا احساسی ندارید به خواهرتون؟

چون ناخواسته بوده احساسی ندارید؟

یا مثلا از قیافه اش خوشتون نمیاد؟

میگم سالهاست ازش خبر ندارم . میگی خونه ی هم نمیرید ؟ 😅

اصلا از هم خبر نداریم . حتی از مامان بابامون در مورد هم نمیپرسیم . یا اگر حرفی بزنن میگیم فلانی به من ربط نداره در مورد خودمون حرف بزنیم 

همسرم مثل ما نیستن . ولی خب همه درگیر زندگی و تفریحات خودشونن .. مثلا همسر من جای اینکه بره خونه ی بقیه ، دوست داره بریم سفر یا دوتایی وقت بگذرونیم . اونا دورادور حال همو میپرسن 

میذارن اینا چرت و پرته تو دورانه کرونا همه چسبیده بودن به خواهر برادراشون با خواهر و برادر حتی قهر و آشتی هم خوبه فک کردی با دوست چجوریه!

خواهر برادر داشتن رو دوست نداشتم

خواسته و ناخواستگیش که به من ربط نداشت . در اختیار پدر و مادرم بود . خیلیم دختر خوشگل و باهوش و خوبیه 

به عنوان فرزند پدر و مادرم بهش احترام‌ میذارم .‌ اما به عنوان خواهر قبولش ندارم . نه من خواهری کردم ، نه اون . غریبه بودیم همیشه

اجتماعی نیستم اما گوشه انزوا هم نگرفتم

با مامانم ۲۴ سال تفاوت سنیمه

نه خدایی هیچوقت بد همو نخواستیم 

پشت هم حرفی نزدیم 

علیه هم کاری نکردیم 

مانع تراشی و مزاحمتی نداشتیم 

اصلا کینه و کدورت و مشکل و حتی قهری نداشتیم 

ببخشید اینجوری میگم ولی خیلی سنگ دل هستین .

جواب یکی از کاربرها رو دادین دیدم گفتین اگر پدر مادرتون حرفی بزنن میگین فلانی به من ربطی نداره، هر کی ندونه فکر میکنه دارید راجع یه سیب زمینی پیاز حرف میزنین . بابا خواهرتونه ، از یه پدر مادر هستین ، گوشت و پوستتون یکیه . پدر مادرتون رو خدا حفظ کنه اما همیشه که نیستن. شما میمونین و خواهرتون . خودتون باید هوای همدیگه رو داشته باشین.  البته حرفاتون یک طرفه هستش ، شاید نظر خواهرتون هم درباره شما همین باشه . هیچوقت سعی نکردین ازتباطتون رو بهتر کنین ؟ پدر مادرتون تلاش نکردن که باهم خوب بشین؟ 

پیش مشاور و روانشناس رفتین؟

بستگی به پدر و مادر و شرایط داره

من همسرم و زندگیمو دارم 

حتما اونم همسر و زندگیشو داره 

شاید نظر اونم‌ مثل من باشه .. نمیدونم 

بله پدر و مادرمون بارها مشاوره بردن ‌. از ساده ترین کارها تا تخصصی ترین کارها رو کردن ‌‌. ولی خب وقتی آدم دلش نخواد با کسی در ارتباط باشه که نمیشه زور کرد 

حالا سنگ دلی باشه یا عدم پذیرش مشکلی با اسمش ندارم ‌. امیدوارم اونم هرجا هست خوش و شاد و خوشحال باشه . اما چه با وجود پدر و مادر ، چه دور از جون فقدان پدر و مادر ما قرار نیست در ارتباط باشیم . همین الان هم به خاطر وجود پدر و مادرمون اسما همو میشناسیم 

شما وقتی خواهرتون به دنیا اومد ۱۲ یا ۱۳ ساله تون بود ، یعنی هیچ حسی بهش نداشتین ؟ یه بار نشده بود بغلش کنین ؟ یا مثلا باهاش حرف بزنین ؟ این که نمی‌خواستین خواهر برادر داشته باشین جدا ، اما یعنی هیچ حسی به عنوان یه طفل معصوم رو بهش نداشتین ؟ به نظرم بی اعتنایی و بی توجهی شما باعث شده که خواهرتون هم نسبت بهتون بی تفاوت باشه .

خب نداشتم دیگه عزیزم 

چرا بغلش کردم . بوسیدمش . کوچیک که بود خیلی به مادرم هم کمک کردم . اما به عنوان خواهر دوسش نداشتم 

هرکاری هم کردم صرفا به خاطر مامانم بود

فکر کن شما از ظرف شستن‌ خوشت نمیاد ، اما ظرفها رو میشوری ... اینم همونطوری بود ‌‌. کمک میکردم اما احساس و علاقه ای نداشتم . بزرگتر شدیم هم کلا دیگه کاری بهم نداشتیم 

من مشکلی با بی توجهی اون ندارم اصلا 🤷‍♀️ 

صد در صد احساسمون دو طرفه اس الان