راه های کنترل خشم روبگید لطفن

وقتی عصبانی میشیم که آگاه نیستیم 

عصبی شدن نتیجه ندونستنه

باید بیشتر مطالعه کنی و در مورد رفتار آدما و‌ارتباطش با تجربه های تلخی که گذروندن و دلیل رفتارشان که باعث عصبی شدنت میشه یاد بگیری

امیدوارم تونسته باشم منظورمو برسونم کلا افراد کم مطالعه بیشتر عصبی میشن

از قبل با خودت تمرین کن چند بار اگه بتونی خشمت رو کنترل کنی دیگه عادت میکنی.از قبل تمرین کردن مهمه مثلا عوارضش رو فکر کن و انرژیت رو متمرکز کارهای مثبت بکن نه اینکه بیهوده اونم شدید هدرش بدی

عصبانیت یه زنجیره هست که وقتی ایجاد میشه از یه شخص به شخص بعدی منتقل میشه و باید یه جایی قطع بشه و واقعا انرژی آدمو میگیره و اگه درست و اصولی کنترل بشه خیلی موثره منظورم اینه که مثلا یکی جلوی عصبانیتش رو میگیره و داد نمیزنه ولی برعکس هی خودخوری میکنه و تو ذهنش عصبانی میشه و این اشتباهه باید هم از نظر درونی و هم ظاهری کنترل بشه و جالب اینه که فوایدش هم خیلی زیاده چون بهتر و بیشتر رو کارهای مثبتت میتونی انرژی صرف کنی به‌قول دوستمون مطالعه خیلی موثره و اینکه از قبل با خودت تمرین کنی و هی تکرار کنی که عصبانی نمیشم مثلا بچست دیگه یا نادونه نمیفهمه ولش کن خودم مهم ترم در حد من نیست که به یه نادون اونم به یه کار احمقانه اینطور واکنش نشون بدم و نفس عمیق اینطور که موقع دم سعی کن هوای تازه و مثبت وارد ریه هات بشه و با تمام وجودت البته آروم تمرکز کن که موقع بازدم عصبانیت و انرژی و حس منفی رو بدی بیرون و 

نکته مهم سعی کن بعضی کارها رو به خنده بگیری چون وسواس بودن کار شیطانه ریز بین بودن باعث عصبانیت بیشتر میشه سعی کن یه سوژه خنده تو اون شرایط پیدا کنی

مثلا من به دخترم و همسرم خیلی عصبانی میشدم ولی الان برعکس به کارهاشون که خیلی هم فاجعه هست میخندم و واقعا عادت شده که از ته دلم میخندم نه که ظاهری باشه مثل اوایل و میبینم که واقعا چیز مهمی نبود که به خاطرش عصبانی بشم و واسه بقیه هم دارم تمرین میکنم که وقتی بهم استرس میدن سوژه خنده پیدا کنم و اون روش نفس عمیق که گفتم خیلی بهم کمک میکنه و حالا اینکه آدم اصلا عصبانی نشه و یا گریه نکنه هم نرمال نیست ولی حد خودش رو داره مثلا نباید شدید و مکرر باشه حتی خنده زیاد هم آدمو مریض میکنه باید به جا باشه خلاصه باید تعادل خودت رو پیدا کنی دیگه