یک سری مسایل پیش آمده که همش دارم فکر میکنم دوستی خیلی بهتر از ازدواجه.همسرم شبها کنارم نمیخوابه اصلا.چند بار خوابید یکدفعه بلند میشه میره .نگاهش میکنم میبینم اصلا راحت نیست متکا مبگذاره دم دماغش و...یک جوری مبکنه حس میکنم دهنم بو میده.خلاصه من از خیر کنارهم خوابیدن گذشتم.الان باز یک روز اخلاقش خوبه یکروز بد میشه.همش توی گوشیش با خانوادش خوب حرف میزنه ولی با من عصبیه.خونه رو سرد کرده میگه چرا به خودت نمیرسی من سوییت شرت پوشیدم وشلوار گرمکن بازم سردمه هی پنجره باز میکنه شوفاژ کم میکنه بخاری خاموش میکنه
دلم میخواست بیشتر درکم مبکرد هرساعتی در شبانه روز که دوست داره غذا میخوره ۱۲ شب ۶ بعدازطهر بعد میگه چرا تو نمیخوری
به خودت برس خب
من تایم نهاریم نهایت ۲ وشام ۷
خدا بهت صبر بده
سر ساعت سفره بنداز صداش کن بیاد غذا بخوره
همونجور دست میموندی باهاش😐
ازدواج چيه بابا . اه
چه سخت؟ چرا متکا میزاره بپرس ازش
شوهرمنم شبافاصله دارمیخابه میگه میترسم بوی دهنم بیاداذیت بشی.درکل ادم به عشقش نرسه بهتره
عشق به نرسیدنه واس همین میگم دیگه، بهش برسی دیگه تصورت از عشق چیز قشنگی نیست نرسیدن پر خاطره خوبه
ایشالا درست میشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز