بیا
اگر بهار نمیآمد، زندگی چگونه بود؟ شاید روزها همیشه سرد و بیروح میماندند و زمین زیر برف و یخ مدفون میشد. درختان بدون شکوفههای زیبا، تنها سایههایی از خود باقی میگذاشتند و گلها هرگز رنگ و عطر زندگی را به دنیا نمیآوردند.
اگر بهار نمیآمد، پرندگان آواز نمیخواندند و آسمان همیشه خاکستری میماند. ما هیچگاه از شنیدن صدای خوشآهنگ پرندگان در صبحهای بهاری لذت نمیبردیم و شاید هیچگاه یاد نمیگرفتیم که چگونه میتوان با طبیعت ارتباط برقرار کرد.
اگر بهار نبود، انسانها نیز به اندازهی کافی شاداب و پرانرژی نمیشدند. جشنها و مراسمهای نوروزی که با آمدن این فصل برگزار میشود، هرگز وجود نداشتند. ما هیچگاه دور هم جمع نمیشدیم تا سال نو را جشن بگیریم و با یکدیگر تجدید پیمان کنیم.
اگر بهار نمیآمد، ما نمیتوانستیم زیباییهای طبیعت را درک کنیم. پیادهروی در پارکها، چیدن گلها و لذت بردن از هوای مطبوع بهاری، همگی تجربههایی هستند که با آمدن این فصل به ما هدیه میشوند. اگر بهار نبود، شاید هرگز نمیدانستیم که زندگی چقدر زیبا و شگفتانگیز است.
بهار، فصل امید و نوید است. اگر این فصل نبود، ما از یادگیری درسهای زندگی محروم میشدیم؛ درسهایی چون صبر، تجدید حیات و شروع دوباره. پس بیایید قدر بهار را بدانیم و از زیباییهای آن بهرهمند شویم. اگر بهار بیاید، ما نیز باید قلبهای خود را برای عشق و زندگی جدید باز کنیم.