چند سال پیش با همسرم همکار بودیم که بعدا من محل کارمو تغییر دادم اون موقع من با چند تا از خانومای همکارم بحثمون شد که ناراحت شدم از قضا همسر من سرپرست اون قسمتی بود که اون خانوما کار میکردن من هرموقع میومدم تو اتاق همسرم از اون خانوما حرف بزنم بگم چکار کردن شوهرم یکی از خانوما رو به بهونه ای صدا میزد بیاد درمورد کار باهاش حرف بزنه منم یه لنگه پا نگه میداشت .بیشتر وقتا انقد حرفش طول میکشید که من از اتاق میزدم بیرون اوایل نمیفهمیدم بعدا دوهزاریم افتاد بخاطر اینکه حرفامو نشنوه اینکارو میکنه که البته بعدا خودشم گفت حوصله نداشتم غر زدنات بشنوم ولی خب به من حس تحقیر شدن دست میداد که هنوز که هنوزه بعد چندین سال من یادم نرفته و نمیدونم چکار کنم .مدام تو دعوا ها از اون کاراش یاد میکنم مخصوصا وقتایی که میاد میگه فلان همکارم که خانومم هست اومده از فلان موضوع تعریف کرده همش باخودم میگم مگه من آدم نبودم مگه من حرف نداشتم
اون موقع همسرت نبود؟
اونموقع ام همسرتون بود؟
هروقت میام میبینم شوهرای بقیه ام اینجوری بد هستن از همه چی نا امید میشم و میترسم از این زندگی 🥲 چون شوهر خودم خیلی باهام بده
تو دیگه وقتی انتخابش کردی لازم نیست بهش فکر کنی جوری زندگی کن که فکر کنه برات مهم نیست هرچقد ازش یاد اوری کنه نقطع ضعف میدی دستش
اقایون خوششون نمیاد از این رفتارا و اداهای خانوما
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز