چرا اینقد اتیسم زیاد شده

اره خدای علائم بود اصلا یه کاره عادی نمی‌کرد بچه ها ازش می‌ترسیدن وقتی تشخیص گرفت در عرض یک ماه نزدیک به بیستا علامته جدید پیدا کرد به خاطره رفتاره ما چون ناامید شده بودیم حتی پاهاشو کج میذاشت دیگه هیچی نمی‌خورد دستشویی نمی‌رفت حرف نمیزد تشخیص خفیف نگرفت متوسط گرفت بعد که روش موسوی رو رفتیم واقعا ما هیچ امیدی نداشتیم آخرین راهمون بود ما حتی برنامه گذاشته بودیم شیش ماه اگر هیچ تغییری نکرد بریم شمال سه تایی خودمون. غرق کنیم 

من الان مطمئنم فقط یه مشکل روحی روانیه که با رفتاره بقیه شدید میشه یه مشکلی پیش میاد به هم میریزن بعد با برچسب بدتر میشن 

اینارو هم به شما میگم که خیلی طبق کتاباتون و حرفای استادای خودت پیش نری واقعا روح و روان خیلی چیزه پیچیده آیه نمیشه براش یه نسخه پیچید 

چقدر سخت بوده شرایتون دوست عزیز. خیلی خوشحالم که الان زندگی تون سروسامان گرفته

درسته که شما با یه روش خاص پیش رفتی و نتیجه گرفتی 

ولی روانشناسی یک علم هست و بر پایه نتایج پایدار و جهان شمول پیش میره. منم بهش تعصب خاصی ندارم که بخوام چشم بسته دفاع کنم. 

در واقع هرچیزی که به عنوان اختلال دسته بندی میشه چندین سال روش کار شده و علائم و راهکارهاش رو انجمن روانشناسی رسمی و بین المللی چاپ میکنه و هر چند سال هم بازنگری میشه. 

عزیزم سندرمی که به عنوان اوتیسم شناخته شده در همه جای دنیا و از خیلی سال های گذشته مورد بررسی بوده و واقعا باید قبول کنین خیلی از افرادی که درگیرش هستن درمان ندارن. قطعا که با درمان های خاص بهتر میشن، قطعا که رفتار خانواده و اطرافیان میتونه حال فرد رو وخیم تر یا با ثبات تر بکنه.

ولی متاسفانه هیچ انجمن اوتیسمی (که کارشون همینه) و مورد زیاد داشتن، نمیاد امیدواری بدن که در همه افراد همه چیز صددرصد اوکی میشه و شما دیگه هیچ گونه علائمی نخواهید دید.

باز هم خدا رو شکر در مورد شما داستان فرق داشته ولی این نتیجه گیری عمومی نیست .

به خدا مسپارمتون 

زندگی تون سرشار از آرامش