سربچه دوم اووردن باشوهرم بحث کردیم

دختر هم بشه بازم هوای همو دارن

توجیه شما هم از نظر من منطقی نیست

چون توی گوشمون خوندن تک فرزندی درست نیست ماهم طبق عرف جامعه پذیرفتیم نه با عقل و منطق

شما چون بچه نداری واقعا سخته برات می‌دونم یکی رو باید بیاری بالاخره اما اگه میخوای مشاوره برین کمک می‌کنه عزیزم

بازم باهاش صحبت کن، از شرایط روحی بگو 

نمیدونم همسرت چقدر منطقیه 

اما شرایطت رو براش توضیح میده، مغز مردها وااااقعا انقدر پیچیده کار نمیکنه که وقتی میگی نمیخوام تمام ابعاد رو در نظر بگیره 

من خودم کلا آدم حرفی ای هستم یکی در مورد ی چالشی باید آنقدر حرف بزنم تا برام هضم بشه برای همین میگم اگر جای شما بودم حرف میزدم و توضیح میدم و از طرفی همسرم هم کاملا منطقیه 

شما شرایط خودت رو بهتر میدونی اما اما اما بابت اینکه بچه نمیخوایی و بقیه هی میگن واااای نه بیار و فلان و بهمان به خودت استرس و عذاب وجدان نده، شما حق داری بچه دوم نخوایی، بله ممکنه با مشاوره رفتن و... حل بشه

ممکن سال بعد کلا نظرت عوض بشه اما فعلا بچه دوم نمیخوایی و این کاملا حقته و هیچ مشکلی هم نیست 

اصلا اصلا تا از لحاظ روحی و جسمی به آمادگی نرسیدی، سراغ بچه دار شدن مجدد نرو، این راه انقدر سختی و مشکلات داره که کسایی هم که با آمادگی بچه دار شدن دچار مشکل شدن.

اگه دوست داشتی با مشاور صحبت کنید هم خودت هم شوهرت 

نه نه من اصلا نظری راجب تک فرزندی ندارم . فقط گفتین چون اون یدونه داره  پس خوبه ریپ زدم.

من معتقدم هر کس با شرایط خودش تصمیم میگیره چنتا بچه داشته باشه  .

یکی از همه نطر اوکیه ولی یدونه میاره ممکنه اصلا ۳تا هم بیاره 

یکی نه وضعش خوب نیس نه یکی بلکه ۲ ۳ تا میاره. 

اتفاقا اینطوری آسیب میبینه

انسان موجودی اجتماعیه، 

من اطرافم تک فرزند هست، دوتا هست، چهار پنج تا هم هست

اونایی که بیشترن هم اخلاقشون بهتره هم شادتری و...

اما اونا که تک فرزندن عقده خواهر و برادر دارن، خودشونم ناسازگار و عصبی هستن

باورت نمیشه عین همین حرفاتو شوهرم بهم زد مخالف بچه دومه 

میگه نباید هدف از بچه دوم آوردن پر کردن تنهایی بچه اول باشه .

من با مادرم بالای ۴۰ سال اختلاف دارم با خواهر صمیمیم ۱۰ سال ولی شکر خدا رابطم با مادرو خواهرم عالیه 

حالا ما اگ بگیم گوش می‌کنی وقتی ب حرف شوهرت شریک زندگیت نیستی ب حرف ما غریبه ها گوش می‌کنی جل الخالق

متوجهم، ولی رضایت شما شرط اول و ضروریه، اگر واقعا عقل و منطق و احساس بهت گفتن بچه دوم بیار، اقدام کن

وگرنه اگر از ترس آینده و ... برای بچه دوم اقدام کنی، خیلی زود خسته و دلسرد میشی

حقیقتش با شرایط اجتماعی، مالی، و تنش‌های منطقه که الان وجود داره، واقعا خیلی خیلی نیاز به فکر داره فرزنداوری

شرایطت عینه منه..منم ی دختر دارم که همه جوره رسیدگی می‌کنیم بهش و کلاس دومه..و اینکه من مخالفم و همسرم موافق...ودقیقا مثله تو میگم اگه قرار بود بچه دومی رو بیارم باید فاصله سنیشون کم بود الان دیگه از وقتش گذشته...واینکه بگم اصلا قصد بچه اوردنو ندارم چون من دیگه از نظر روحی و از نظر مالی نمیتونم