بیاین شعر قشنگ اگه دارین بگید

قاصدک‌های پریشان را که با خود باد برد
با خودم گفتم مرا هم می‌توان از یاد برد

ای که می‌پرسی چرا نامی ز ما باقی نماند
سیل وقتی خانه‌ای را برد، از بنیاد برد

عشق می‌بازم که غیر از باختن در عشق نیست
در نبردی این‌چنین هرکس به خاک افتاد برد

شور شیرین تو را نازم که بعد از قرن‌ها..‌.
هر که لاف عشق زد، نامی هم از فرهاد برد

جای رنجش نیست از دنیا که این تاراجگر.‌‌..
هرچه برد از آنچه روزی خود به دستم داد برد

در قمار دوستی جز رازداری شرط نیست
هر که در میخانه از مستی نزد فریاد برد

هر که دلارام دید از دلش آرام رفت
چشم ندارد خلاص هر که در این دام رفت

یاد تو می‌رفت و ما عاشق و بیدل بدیم
پرده برانداختی کار به اتمام رفت

گر به همه عمر خویش با تو برآرم دمی
حاصل عمر آن دمست باقی ایام رفت

ما قدم از سر کنیم در طلب دوستان
راه به جایی نبرد هر که به اقدام رفت

ابتهاج هم خیلی شعرای قشنگی داره حالا چند تاشو که خودم دوست داشتم تو تاپیک میزارم😍

گفتی چه شود گر بشود فاصله‌ها کم
دیدی که شد اما نشد آخر گله‌ها کم

بین تو و من رغبت دیدار نمانده‌است
هم فاصله‌ها کم شده، هم حوصله‌ها کم

از عشق بپرهیز که صد راهزن اینجاست
آیند به این گردنه ‌ها قافله ها کم

هرچند که از شهر خودم کوچ نکردم
در بی وطنی نیستم از چلچله ها کم

از عشق همین بس که معمای شگفتی‌ست
ای عقل بگو با من از این مسئله ها کم:)
#فاضل_نظری

حفظم این شعر رو عزیز جان😍

این شعر به قدری محشره که براش تاپیک جدا هم میزنم بعدا😍😍😍😍😍

در خیالات خودم, در زیر بارانی که نیست
می رسم با تو به خانه، از خیابانی که نیست
می نشینی روبرویم، خستگی درمیکنی
چای می ریزم برایت، توی فنجانی که نیست

باز ميخندی و ميپرسي, كه حالت بهتر است؟!
باز میخندم که خیلی، گرچه میدانی که نیست
شعر می خوانم برایت، واژه ها گل می کنند
یاس و مریم میگذارم، توی گلدانی که نیست

چشم میدوزم به چشمت، مي شود آیا کمی
دستهایم را بگیری، بین دستانی که نیست..؟!
وقت رفتن می شود، با بغض می گویم نرو…
پشت پایت اشک می ریزم، در ایوانی که نیست

می روی و خانه لبریز از نبودت می شود
باز تنها می شوم، با یاد مهمانی که نیست…!
رفته ای و بعد تو این کار هر روز من است
باور اینکه نباشی کار آسانی که نیست