خدا منو ببخشه
۲۲ سالمه تقریبا ده ماه پیش بچه اولمو سقط کردم
بدون اینکه خانواده ها بفهمن تازه نزدیک دوساله که ازدواج کردیم من و همسرم خیلی همو دوست داریم و اصلا مشکلی نداریم فقط دلیلش آینده اون بچه و مسولیت پذیریش بوده که من اون موقع از خودم این توانایی رو نمیدیدم والانم نمیبینم
من اصلا وقتی فهمیدم مادر شدم خوشحال نشدم و زدم زیر گریه
بخدا قسم من آدم ناشکر نیستم ولی بچه هزینه دارع مسولیت میخاد که من اصلا تا چهار پنج سال اول زندگیم گفتم بچه نمیخام
ولی اون عذاب وجدان که با قرص بچمو انداختم منو داره نابود میکنه بخدا روحم داغون میشه وقتی بهش فکر میکنم یا یجایی که میگن یا میبینم سقط گناه کبیرس😭
