صد در صد درست میگین اما من بشخصه تو خونه ی خودم ننشستن از داشته های کسی بگم چون غصه ای میشه رو غصه هام
فقط گفتم منم میتونم
بعد تو فامیل ما هم هستن دخترهایی که هنر از سر و روشون میباره اما نمیدونم چرا هیچوقت در خودشونو و خواستگاری نزده یا همون اوایل اصلا مایل به ازدواج نبودن چون میشنیدم میگفتن هر کی میاد جواب رد میده اما تو دل اون دختر نبوده شاید معیارش فرق داشته شاید یکی و دوسش داشته
اما جامعه مون داره رشد میکنه میرسه اون روزی که افتخار به شوهر داشتن خونه داشتن بچه داشتن نیست افتخار به آدم بودن هستش