تحربه من از بیمارستان کودکان امام علی کرج

همه ی اینارو من در مورد بیمارستان کودکان ابوذر اهواز تایید میکنم

منم چهار سال پیش تو این خراب شده زایمان کردم خدا میدونه مرگو به چشمم دیدم بعد از یکهفته از زایمانم دویاره بستری شدم بخیم هماتوم اوردهیچ کسی به ما جواب نمیداد فقط با هم پچ پچ میکردن  دکتر اومد به پرستار گفت چرا شکمشو تخلیه نمیکنید تا رفت پرستارا بهم می گتن گندو اینا میزنن ما باید درست کنیم به حدی گریه می کردم که خدا میدونه انقدر بی عرضه بودن یه انژیو کت نمی تونستن وصل کنن تمام رگامو پاره کرده بودن بچم حالش خوب نبود خدا ازشون نگذره هیچ کس توجه نمی کرد خدا میدونه چی کشیدم همشون واگذار خدا کردم 

احسنت منم چنین تجربه ای دارم متاسفانه پسرم علایم فقط تب شدید داشت بردم باهنر بستری کردن قبل اون تخت جمشید بستری کرد هر دو گفتن عفونت خونی و ویروسه تو بیمارستان کودکان یه خانوم دکتر حلمی بود دکتر بچم بهش تو ضیح دادم مدارک پزشکی دادم پسر من خوب نمیشه ۹ روز بستری بوده باز تب دا ه بعد ۲۰  روز ایشون همون اصرار که ویروسه خواست تر خیص کنه گفتم ترخیص نکن تب داره گف خودت برو پیش روانشناس خودت مشکل داری  خلاصه ترخیص کرد و تو خونه بازم تب کرد بچم نگو التهاب لوزه داشت و بردم دکتر نیکخواه با یه قرص کورتون بچم نجات پیدا کرد بعدم از پرستارا بچه من رگش نازک بود این سرم رو که هی وصل میکردن یه الکی تکون میخورد رگ پاره میشد و دوباره رگ گیری میکردن خلاصه تو یه روز سه بار رگ گرفتن و من شاکی شدم آقا بعد اتمام سرم اینو در بیار بچم سوراخ شد هی اصرار که نه نمیشه  در بیاریم هی باید رگ بگیریم خلاصه داد زدم رفتم گفتم سرپرستار کجاست گفتن نیس گفتم پس میرم پیش رییس بخش خلاصه قبول کردن اینو در بیارن و این دفعه رگش ۲ روز تمام کار کرد خلاصه بیمارستان دولتی میری باید بجنگی واسه همه چی مظلوم نباشی

واای وااای یادم ننداز خواهررر. دقیقا همین ۴ روز پیش بچه ۲ ماهم حس کردم سرماخورده. ساعت ۵ صبح بود. دست میزدم بهش حس داغی میکردم. با اینکه دماسنج دمای بدنشو نرمال نشون میداد بازم ترسیدم و بردیمش یه بیمارستانی. اونجا گفتن باید نوزادان رو ببرین بیمارستان باهنر. ما هم تا حالا اونجا نرفته بودیم. خلاصه رفتیم تا رسیدیم گفتم تب داره دمای بدنشو اندازه گرفت ۳۸ و نیم بود. بردیمش داخل بخش اطفال. یه بخش داغون و کثییییف با روتختی های پر از خون. بدون تهویه. هوای آلوده. خیلی ترسناک بود. دلم واسه اون بچه های طفل معصوم میسوخت. دکتر پرسید چی شده گفتیم سرما خورده تب داره عطسه و سرفه میکنه .یه چندتا سوال پرسید ولی باز تشخیص نداد چیکار کنه. گفت ببرید ازمایش بده. گفتم خدایا واسه یه سرماخوردگی ساده اگه قرار باشه هر سری ازمایش بده که خونی از بچه نمیمونه. رفتیم ازمایشگاه. یه جای فوق العاده تاریک و وحشتناک. یه بچه ی ۲ ساله جیییغ میکشید و گریه میکرد و از سرنگ خونگیری میترسید. پرستارا ریخته بودن سرش و داد میزدن که نمیزاره خون بگیریم. انقددد دلم کباب شد واسش که نگو.به خدا که من با این سنم از اون سرنگ به اون بزرگی و اون فضای تاریک خیلی ترسیدم چه برسه اون بچه. بعد نیم ساعت با داد و بیداد از بچه خون گرفتن. تمام خونش چکه کرده بود زمین. وحشت کرده بودم که اینجا کجاست. ۳ تا شیشه دادن دست ماواسه خونگیری و یه ظرف دادن واسه ادرار نوزاد ۲ ماهه🤦‍♀️😰 گفتم یعنی میخواین ۳ تا شیشه خون بگیرین واسه یه سرماخوردگی ساده. گفتن اره دیگه🙄 یعنی فقط فرار کردم از اونجا. به مامانم گفتم بچه رو لای قنداق پیچوندیم گرمش شده بود الان بدنش خنکه. بردیم همون دم در گفتیم یه بار دیگه دمای بدنشو بگیر. گرفت گفت تب نداره

گفتم همین نیم ساعت پیش گفتین داره. گفت حالا که نداره😐

گفتم اینجا چه جلاد خونه ایه. بچه رو اوردیم خونه. خداروشکر نه تب داشت نه سرماخورده بود. بخاطر هیچی میخواستن ۳ تا شیشه خون بگیرن از طفلک

خدا کنه گذر هیچکییی به این جلادخونه نرسه 

عزیزم دکتر سعید نیکخواه متخصص ایمونولوژی و دکتر اطفال خودشم رئیس بخش عفونی بیمارستان باهنر کودکان بود اونموقع مطبش خیابون بهار نرسیده به پارک بعثت بود 

منم پسرم ۱۲روز اونجا نگه داشتن وضعیت یه طوری بودکه ماروترسوندن که فکرکردیم اگه زودتر بریم خدایی نکرده اتفاقی میفته وقتی فهمیدم کجاست وچه جایی اومدیم نه راه پس داشتم نه پیش روزاول که مارو بخش اورژانس نگه داشتن یه کابوسی بودکه نگم برات سی چهل تاتخت تویه محیط بی دروپیکروشلوغ که طبیعتا چون بخش اورژانسه تاصبح مریضهای خیلی بدحال وخیم میاوردن که نه تنها ادم خوابش نمیبره بابچه مریض فقط استرست زیاده میشه و وحشت میکنی.فرداعصرش ماروبردن بخش گفتم خداروشکرراحت شدیم ازاون شلم شوربا که دیدم بهدقول شماحتی یک پتو وزیرانداز وملحفه برای بچه چهل روزم نبود برای خودم پیش کش تواتاق ۶تخته ای که ازنوجوان ۱۳ساله بود تا نوزادمن که همش ناراحت بودن بچه کولیک داره چراگریه میکنه!!یه توالت ایرانی توبخش نبود یه ابسردکن دریغ ازابجوش یاچایی اول صبح غذاهایی که افتضاح بودخیلیا ناچارا میخوردن.روزاول تواورژانس گفتن اگه رصایتومدندیم بدین نمونه نخاعی برداریم پنج روزنگه میداریم وگرنه بایدتواون جهنم حداقل ۱۲روزمیموندیم که من رصایت ندادم ودکترمیگفت هرکی گفته اینکارونکن دشمنته!یه پرستارعقده ای هم بودکه اصالتا سنندجی بود بشدت بی اخلاق خشن وعقده ای تشریف داشت ازحق هم نگذریم تنها نکته مثبت اونجا چندتا پرستارمهربان وظیفه شناس وانسان بودن که امیدوارم هرجاهستن سلامت باشن