منم‌مثل شمام ولی واقعا شجاعت طلاق رو‌ندارم! من سالهاس رنجو‌تحمل کردم ولی الان دلم‌میسوزه از شوهرم جدا شم. چون هیچکسو نداره . نه خانواده ای پشتش هستن نه خودش ادم حسابیه! میترسم از روز پیری مون (اگر‌عمری باشه البته) تنها و‌بدبخت بمونه
البته ما زنا اینجور حماقتا رو‌داریم شایدم جدا بشم یکی رو پیدا کنه کبکش خروس بخونه الله اعلم
تعارف نکن یه 10 تا دیگه هم میاوردی تو المان با اون اقتصاد و دولت قوی مردمش یدونه بیشتر جرات نمیکنن بیارن تازه دولت هم همه جوره حمایتشون میکنه اونوقت اینجا با این وضع و اوضاع مسابقه میزارن سر زاییدن
اولین بار ک بعداز جدایی دیدمش نمیدونم اونم منو دید یا نه ولی خیلی ناراحت شدم،ی بارم تو خواب دیدم ک دلش برام تنگ شده انگار ،فرداش بیرون دیدمش ولی اون با نگاهش داشت دنبالم میکرد و منم برنگشتم عقب ک ببینمش ،توی ماشین بودم عقب نشسته بودم اونم تو ماشینش بود ولی حسرتو حس کردم از نگاهش ،اولین بار ک دیدمش خیلی حس قدرتمندی داشت یجور بود ک انگار اصلا منو ندیده و بی تفاوت ،شایذم ندیده بود خدا بدونه ولی هر دو بارم دلم ریخت از دیدنش یهو شایذم الانم ببینمش از استرس باز دلم بریزه نمیدونم ولی من بعد از اون عاشق شدم باز ،واس همونم ب همه اونایی ک توی این شرایطم میگم فقط تحمل کنید کم نیارید خدا کمکتون میکنه
شوهرت چند سالشه،یعنی خودشون بهم دیگ معرفیتون کردن بعد خودشونم پشیمون شدن این وسط شما دلباخته هم سدین الان شوهرتم پیش خانوادس نمیر پس کجا میر اصلا بش پیام بد بگو هدفت چی بود از اینکار بدبخت کردن من
خیلی بی احترامی به خانوادم میکنه و در مقابل خیلی وابسته به خانواده خودش
چیزی که الان آزارم میده اینه که هر از گاهی که مطمئن میشه خونه تنهاست متوجه شدم معذرت میخوام لخت پای گوشی و تلویزیون هست و نمیدونم چی تو کلشه...
