معلم رسمی هستم
دانشجو ارشد سراسری
دومین لیسانسمو میخونم
درآمدم کلا صرف خانوادم میشه و خواهر معلولم
در هفته یکی دو روزشو با دوستا و همکارام میگذرونم
کلاس خصوصی هم دارم ولی در امدم زیاد نیست
زیادم لباس نمیگیرم ولی هزینه خورد و خوراک زیاد همه چیز کردن منه (برای خودم و خواهرم)
دوست دارم لیزر برم باشگاه برم ولی نمیرسونم
دوست دارم گواهی نامه بگیرم ماشین نداریم
ناراحتم خیلی همش خود خوری میکنم
عقب موندم از همسن و سال هام
کاش یه راهی داشتم
۲۳ سالمه
همکارام همسن و سال هام با کمک های خانواده و همسر خیلی جلو تر از منن مثل من غصه پول ندارند
من از فکر این که اخر ماهو‌چجوری میارم شبا قرص خواب میخورم
کاش من فقط یه خانواده نرمال داشتم هیچی تو این دنیا این همه اذیتم نمیکنه پدر مادر ندارم و با به خواهر موندم
کاش منم پدرم کار میکرد میومد خونه حداقل من فکر شام و چبدونم وسایل روزمره نمیکردم
دیگه خفه دارم میشم
به سرم میزنه به خواستگارام جواب مثبت بدم میترسم
خدایا کمکم کن تصمیم اشتباه نگیرم
