فکرمیکنم شقط جنینم فقط تقصیر من بوده
پیاده روی کردم و بعدش رفتم سرویس ترشح نداشتم داخل واژنمهمه چی از هم وا شده بود متورم شده بود دستمو بردم داخل یکم خیلی کم ناخون داشتم بردم داخل دستم خونی شد
فکرمیکنم همش تقصیر منه کیسه آب سوراخ کردم یا دهانه رحم زخم کردم
سه شب بعدش انقباض داشتم کیسه آبم پاره شد
بعد از یک ماه هنوز نمیتونم باهاش کنار بیام نمیدونم چرا ولی میگم کاش منم بمیرم
خاک تو سرم بچم قلب داشت
اصلا هیچوقت اینکارو نمیکردم سر بارداری قبلیمم دستمو نبرده بودم داخل نمیدونم چی شد که اینطوری شد
الان افسردگی شدید گرفتم همش فکر و خیال
از دکترم پرسیدم گفت نه خدا جوری نساخته که تو بهش دسترسی داشته باشی
از ماما هم پرسیدم گفت نه تا کیسه آب راهه انگشت باعث پاره شدنش نمیشه اون حتما داشته سقط میشده
ولی مامای بیمارستان شبی که رفتم گفت نمیفهمم واقعا چرا باید خانم باردار دستشو ببر داخل واژن
دیگه واقعا دارم تموم میشم همش فکر و خیال دیگه واقعا چیزی ازم نمیمونه اگه همینجوری ادامه بدم داغون شدم
