مثلا یه وقتی خوبه خیلی ،شوخی خنده صحبت میکنیم منم جز اون کسیو ندارم حتی ی رفیق درست
تنها کسی ک دارم اونه
ولی یروز مثلا میبینی میاد صورتش توهم،میگم چته چی شده،میگه ساکت حرف نزن
تا آخر شب دیگه نباید حرف بزنم وگرنه با توهین جوابمو میده حتی حق ندارم بپرسم چته،مگه نگران حال طرف مقابل شدن نشونه دوست داشتن نیس؟خب مهمه برام ک میپرسم
اگ بهش بگم کجا میری یا کجا بودی آتیشی میشه، بگم برنامت برا آیندمون چیه آتیشی میشه،بگم چته همینطور،اگه خانوادش ناراحتم کنن و بخام دربارش بگم رفتارش همینه،اگه بخام ی کار کوچولو توخونه انجام یده رفتارش همینه و...
مثلا کلا میره تو قیافه عصبی میشه جوری ک ققط ی کلمه بگم میترکه