به عقیده روانشناسان وجود رنگ های سرد مانند آبی ، سبز ، خاکستری ، سیاه در نقاشی کودکان نشانه گرایش دورن گرایی، فاصله جوئی یا کمروئی است . در حالی که وجود رنگ های گرم مانند قرمز ، پرتغالی ، صورتی و زرد نشانه گرایش به برونگرایی ، جستجوی تماس و ارتباط است .
نبودن رنگ در نقاشی، نشانه کمرنگ بودن احساسات یا ناتوانی در ابراز احساسات است البته بخشی از کاغذ که سفید گذاشته می شود به منزله فضایی ناکارآمد، خالی گذاشته می شود. فراوانی رنگ سفید در نقاشی نشان دهنده اهمیت زندگی درونی ، مشکلات شخصی و گرایش به رویا پردازی هستند.
همچنین پر کردن مرتب صفحه کاغذ برای رسم کردن عناصری مانند برف ، باران یا موارد مختلف می تواند نشان دهنده این باشد که کودک سعی دارد با پر کردن تمام صفحه نقاشی فضا را در اختیار بگیرد و همچنین حس کند دنیا را تصرف کرده و به چنگ آورده است.
رنگ کردن زیاد و پر کردن صفحه خالی نشانه اضطراب یا تنش در کودک است که در صورت تکرار این موضوع نیاز به بررسی بیشتر توسط فرد متخصص است. همچنین کنار هم قرار گرفتن برخی از رنگ ها در کنار هم معانی جدیدی پیدا می کنند که در ادامه آن ها را بیان می کنیم .
به طور مثال زمانی که در نقاشی فرزند خود رنگ قرمز ( یا نارنجی ) و سیاه را در کنار هم مشاهده شود به این نشانه است که او دچار خشم و عصبانیت است ؛ همچنین اگر رنگ های زرد و قرمز در کنار هم بودند یعنی فرزند شما به دنبال اجتماعی خواهی است . رنگ قرمز و سبز نیز در