من ۲۰ نامزدم ۲۶ بود خیلی همو دوس داشتیم دقیقا شرلیطمون مثل شما بود همه میرفتن بیرون پیش هم بودن عکس میگرفتن خاطره میساختن ولی خب اونم هواسش پی کارش بود صب تا شب مشغول بود بعد دوسال دیدم واقعا نمیشه عقده میموند رو دلم انگار دلم زخمی بود اوایل خوب بود بعدا عادی شد انگاری
الان دوماهی میشه تموم کردیم، سخته ولی خب یبار ادم بدنیا میاد بهتره با عشق و محبت زندگی کنه تا اینکه با کینه و عقده بمونه