فکرکن میخوای کنفرانس بدی.
برو توی اتاق فکر کن جلوت ادمانشستن و میخوای براشون صحبت کنی
نوشتارت نسبت به سنت خیلی خوبه
یعنی مشکل لغوی نداری
فقط سعی کن بحرفی
دختره و وراجیاش
مثلا من عمرا بیام خواستگاریت !!!!!!!!
التماس نکن !!!!!
سعی کن تلفن زنگ میزنه فقط خودت جواب بدی
بابا مامانت هر جا میرن برو
جایی میری برو داخل جمع
اون گوشی رو میری جایی با خودت نبر یا سایلنت کن
حرفمو گوش کن مراقبتم اگه درست شدی شاید تجدید نظر کنم
هرچی به ذهنت میرسه ، سختش نکن. حتما که نباید یه چیز خیلیی سنگین و مهم بگی ! مگه داخل دادگاه یا مجلس شورا نشستیم؟
من خودم برای اینکه مکالمه برای طرف مقابل جذاب باشه ، با توجه به شخصیت اون حرف میزنم. میفهمم از چی خوشش صحبت رو باهمون شروع میکنم. فقط کافیه یه سوال از طرف مقابلت راجب اون چیزی که بهش علاقه داره ذوق میکنه باهاش بپرسی( یا درباره حرفه ،حیطه کاری‌ش....) ، دیگه مکالمه شروع میشه. اون یه چیز میگه تو یه چیز دیگه.
خوب بهش گوش کن . ببین خوب گوش دادن حتی از چجوری حرف زدن هم مهم تره . باعث میشه طرف مقابل بفهمه براش ارزش قائلی و حس خوب میگیره ازت و باز هم میاد باهات حرف میزنه. بهش حس مهم بودن بده و خوب گوش کن بعد از داخل حرفاش ازش سوال بپرس .
البته با همه کس نباید هم کلام شد. یسری آدما گاهی اوقات حوصله خودشونم ندارن ، باهاشون که حرف بزنی فکر میکنی مشکل از تو بود خسته کننده بودی؛ ولی همچین نیست! اون ادم اون لحظه خسته بوده یا کلا ادمیه که از صحبت کردن با ادما لذت نمیبره. بالاخره هرکس یه جوره . رها کن. سمت کسایی که وایب مثبت میدن جذب شو و هم صحبتی کن.
در اخر بهت بگم . همه شبیه همیم. گاهی هیچ حرفی نیست
سکوت لازمه. واقعیت وجودی خودتو بپذیر. بپذیر نقص های رفتاریتو و راحت برای مقابله باهاشون خودتو محک بزن و به سمت ترس هات برو.
اگر به تته پته افتادی ، جمعش کن (حرفتو دوباره و درست بیان کن) . نگو دیگه تموم. برای همه پیش میاد برای همهه.
قضاوت هیچکس جز خودت و خدات مهم نباشه برات.
اونا هیچ جای زندگیت نبودن و نیستن و نخواهند بود. خودتو بروز بده. خود واقعیتو بروز بده و نگران نباش . هیچ کس کامل نیست و تو به نوبه‌ی خودت به خاطر حقیقت وجودیت با ارزشی و حق شنیده شدن داری❤️
