اگه باحجابی و اهل روابط دوستی نیستی تنها راه ازدواجت اینه تو فامیل و اشنا، همسایه ها یا همکارای پدر مادرت، یه چند نفرو پیدا کنین که اهل معرفی کردن باشن
شمارو وصل کنن به خواستگارای مختلف
شاید بگین اینجوری با ادمای رندوم مواجه میشین ولی شما میتونین معیارای اولیه تون رو به رابط بگین تا اگه طرف اونارو نداره اصلا به هم معرفی تون نکنه
بعدهم ممکنه ۱۰ تا ادم برن بیان تا بالاخره یکی به دل بشینه و معیارای ادمو داشته باشه.
تا خواستگار نداشته باشی که اصلا نمیتونی بررسی کنی که میخوای یا نه
خب چرا با دخترای دیگه صمیمی نمیشدی؟
در کل هرکاری هم میکردی خواستگار نمیومد الکی خودتو مقصر ندون
تو کل دوران دانشجویی م بین چند هزار تا دانشجو زیر تعداد انگشتای دست خواستگاری داشتیم
مثلا تو دانشکده خودمون فقط یه مورد بود
بقیه اگه ازدواج کردن با افراد خارج از محیط دانشگاه بود
من خدم توی محیط دانشگاه خیلی جدی بودم کسی برای ازدواج نمیومد و از چند نفر شنیدم ک میگن فلانی چقدر جدی هست اما جاهای دیگه ک بگو بخند داشتم رفتار شاد تر داشتم خب خاستگار پیدا میشد من خدم علتش رو رفتارام میدونم اینکه پر انرژی ،شاد و فعال باشی
ببین عزیزم یه سری مسئولیت ها کنار اومدنی نیست
تو نمیتونی با پول اجاره خونه، اقساط یا حداقل های مواد غذایی کنار بیای، همینا تو جامعه فعلی کلییی میشه
پسر الان که مجرده داره خونه پدر مادرش مفت میخوره و می‌خوابه راحت با دوستاش تفریح میکنه دوست دخترشم کنارش داره
خب چرا باید گزینه اولو انتخاب کنه و خودشو بندازه تو سختی؟
تو بگو
شایدم خواستگارداری ولی توفامیل دشمنی می کنن نمیزارن پاپیش بزاره دوست من بااینکه باهاش خیلی خوب بودم برای اینکه خودش متحل توهمسایگیمونه دونفرازش راجبم پرسیده بودن گفته بودن فلانی قصدازدواج نداره منم باهاش دوستم ولی خوب دقیق نمی دونم ک خوبه یانه باگستاخیه تمام گفت گفتم فلانیونگین اون از ازدواج کنه بره من تنها میشم
