میترسم کاربرای این تاپیک آینده دختر من باشن ،منم در خانوادم محبتی ندیدم ،احساس میکنم مثل مادرای دیگه با محبت نیستم ،بعضی وقتها جواب بچه هام با عصبانیت میدم در حالی که میدونم اونا تقصیری ندارن ورفتار من چه مشکلاتی براشون داره ولی دست خودم نیست ،ولی کنترل گر وسخت گیر نیستم
سلام عزیزم
آفرین به شما که اینقدر با خودتون صادق هستید. همین که وجود مشکل رو قبول دارید نشون میده ذات خوبی دارید.
درسته، گاهی تجربه تلخ گذشته، بخصوص پرورش یافتن در دامن مادر بداخلاق و بی عاطفه باعث میشه ناخودآگاه ما هم با اطرافیان، پرخاشگر باشیم. میدونید، یکی از دلایلی که من و خیلی از بچه های با شرایط من جرات نکردیم بچه بیاریم همینه. کابوس من اینه که یه روز تبدیل به مادرم بشم. میخوام بگم حتی ما که خیلی عذاب کشیدیم و اینجا برای درد دل دور هم جمع شدیم هم اگر مراقب نباشیم ممکنه مرتکب اشتباه بشیم. در واقع ماها باید بیشتر از کسایی که مادر عادی داشتن مراقب رفتار خودمون باشیم و اینو خودمون بهتر از هر کس دیگه ای می دونیم. اگر پست های قبل رو بخونی میبینی بعضی از بچه ها قبل از آگاه شدن به مشکلشون، پرخاشگر بودن. اما خدا رو صدهزار مرتبه شکر، ذات خوب، هوش سرشار و لطف خدا باعث شده به موقع متوجه بشن و رفتارشون رو اصلاح کنن.
می خوام بگم این طبیعیه که شمایی که تو چنین خانواده ای بزرگ شدید از درون خشمگین باشید. اما اینو هم میگم که این خشم به هیچ وجه کل ذات و شخصیت شما رو تشکیل نمیده و همه شما نیست. شما در سینه خودتون قلبی از طلا دارید و می تونید هیولای خشم رو مهار کنید تا بیشتر از این به خودتون و اطرافیانتون آسیب نزنه.
بازم میگم، اینکه با خودتون صادقید و وجود چنین مشکلی رو‌در خودتون انکار و فرافکنی نمی کنید، خیلی چیزا رو راجع به شما نشون‌میده.
ازتون خواهش میکنم برای التیام زخمهای گذشته تلاش کنید و بشید اون کسی که واقعا هستید. همون مادر مهربونی که هم خودتون هم بچه هاتون بهش نیاز دارید.
عزیزم، هیچ کس بی عیب و نقص نیست، هیچ مادری نمیتونه ادعا کنه در تربیت فرزند مرتکب اشتباه نمیشه، این یه واقعیته. اما همه می تونن آگاهانه تمام تلاش خودشون رو بکنن برای بهتر بودن.
شما هم همین طور، با همین ذات خوب و صادق، با امید و انگیزه شروع به تغییر کنید. نگذارید بچه های گلتون در آینده مثل ما بشن و دیوانه وار به دنبال شفا و تسلایی برن که هر چه می دون ازشون دور و دورتر میشه...
اگر لازم و ممکنه از مشاور کمک بگیرید، مطالعه و آگاهی تون رو در این زمینه افزایش بدید و از صمیم قلب بخواهید که تغییر کنید. باور کنید اینا واقعا کمک کننده اس، تحول واقعا میتونه اتفاق بیافته، شما این قدرت رو دارید که جلوی آینده ای پر از رنج و اندوه و تلخکامی رو برای یه عده انسان بی گناه، و چه بسا چندین نسل بعد از خودتون، بگیرید و بشید همون کسی که خدا بهشتو زیر پاش گذاشته...
نیل عزیزم هروقت شرایطم استیبل شد برات کامل مینویسم
فقط اینو بگم که به طور کل قطع رابطه کردم از هر چی که منو به اونا وصل می کرد
خونمم دور گرفتم
دگ کابوس تموم شد
احساس استقلال می کنم
احساس آزادی
احساس خلا
انگار شونه هام سبک شدن
با‌شوهرم میریم زیارت
گفت یه کم حالت بهتر میشه و زودتر همیشه فراموش میشه
من الان تنهای تنهام
و فقط همسرم و خانوادش رو دارم
و خداروشکر می کنم که این قدرت رو بهم داد که آدمای سمی دورم رو حذف کنم
سخت بود
آسون نبود
ده سال مدارا تنش آسیب باعث شد بالاخره برسم به اینجا
نمیدونی چقدر حالم خوبه ۱۵ روزه صدای اون زن رو نمیشنوم
چقدر خوبه که تونستم دفنش کنم
و براشون سوگواری کردم
من به خودم قبولوندم که خانوادم رو تو تصادف از دست دادم
دلمم به بازمانده ها نمیسوزه
چون کسی دلش بمن نسوخت
من مسئول زندگی خودم و فرزندانم هستم
دگ برام مهم نیست پدرم چیکار می کنه یا برادرزاده ام
اونا خودشون باید با رسیدن به فهم از منجلاب خارج بشن
امیدوارم کم کم به آرامش برسی و خواهرت رو فراموش کنی
خواهش می کنم دگ به اون محیط برنگرد
هر بار برگردی بدتر میشکنی
خواهش می کنم قوی بمون
قوی بمون
فک کن رفتی یه کشور دگ و تنهایی
خواهش میکنم عزیزم. از صمیم قلب امیدوارم موفق باشی... اینجا همیشه بروی شما بازه. اگر دوست داشتی می تونی هر وقت خواستی بیای و از پیشرفتت در این زمینه بگی، هم ما خوشحال میشیم، هم شاید انگیزه ای بشه برات تا مصمم تر باشی تو این راه...
در پناه حق 🌹
چه کلمات قشنگی: استقلال، آزادی، سبکی ... امیدوارم برات مبارک و پایدار باشه شیرین جان. چه خوب که تو این روزای سخت میری زیارت، پناه بردن به چنان مامنی واقعا میتونه تسکین دهنده باشه. و خواهش می کنم ما رو هم دعا کنید..
حرفت کاملا درسته عزیزم، ماها باید هر چقدرم که سخته، یکبار برای همیشه تو ذهنمون اون آدم و هر کس و هر چیزی رو که ممکنه ما رو بهش برگردونه دفن کنیم. میتونیم هرچقدر که میخوایم براشون سوگواری کنیم، اما باید بذاریم دیگه تموم بشه...
شیرین تو اولین کسی هستی که اینقد صمیمانه و با اصرار از من خواستی بهش برنگردم. احساس کردم یه خواهر دلسوز و مهربون داره این حرفو بهم میزنه. اشکمو در آوردی..
باشه عزیزم، قول میدم به این راحتیا تسلیم دلتنگی و دلسوزی نشم و نیمچه استقلال و آزادی که تو این مدت به دست آوردم به این راحتی از دست ندم.. دلخوشم به دعای تو شیرین جان و همه دوستای گلم در این تاپیک، که حقیقتا میشه گفت خانواده معنوی من هستید...
ببخش اگه باعث ناراحتیت شدم
اما قوی بمون
حتما یادتون می کنم
اصلا این اراده ی دو چندان رو مدیون حرفای شما هستم
باعث شد بیشتر بیدار شم
باعث شد هر چیزی که منو ارتباط میده رو هم بتونم قطع کنم
هیچوقت فراموشت نمی کنم نیل جان
مرسی که تاپیک رو دیدی
مرسی که نوشتی برام
مرسی که باعث آرامشم شدی
خیلی ازت ممنونم
خواهش می کنم عزیزم. تو باعث ناراحتیم نشدی، اشکم اشک شوق بود که اگر خانواده ندارم، اما در عوض دوستانی مثل شما دارم که عمیقا درکم میکنین.
امیدوارم نقل مکان سرآغاز شادی و شکوفایی حقیقی برای خودت و همسر و بچه هات باشه.
بی صبرانه مشتاق شنیدن پیشرفت هات هستم عزیزم... 🌹
فدات بشم گلم
نیل جان من دو تا ملک شریکی با پدر و برادرم داشتم که اونا رو هم قانونی اقدام کردم
کلا زدم به سیم آخر
دگ نمیخوام هیچ وجه اشتراکی باشه بینمون
که مادرم دوباره سعی داره شده با دعوا جنگ منو به پیشگاه برگردونه
همسرم رو تلفنی حرف زده گفته بره خونشون
اول باهاش آروم حرف زده
بعد سرش داد زده
گفته تو شیرین رو نمیشناسی
اون دروغگوعه
فک کن😂
همسرم گفته واقعا بعد از این همه بازی ای که سرش درآوردید من باورم میشه حرفاتون رو
خلاصه داستانه ها
همونطور که حدس زده بودی بیکار نمیشینه
به همسرم گفته دو میلیون بمن بدهکاره بگو بزنه
همسرم گفته شماره کارتت رو بده ۵ بزنم ولی به شیرین نزدیک نشید
انقد طولانی میزارید چشام گُر گیجه میگیره
عزیزم تاپیک مفیدی بود. امیدوارم آرامش داشتی باشی همیشه.
همسرم نمیزاره باهام در ارتباط باشن
به ایشون زنگ میزنن اگه حرفی دارن
جالبه دست بردار نیستن
تو بلک لیستم رو که نگاه می کنم روزی چند بار زنگ زدن
یه خونه رو شریکیم داداشم میشینه احتمالا میخوان منصرف کنن منو که پلمپ نکنم
یه ملکم الزام بفروش زدم که کلا به ضررشونه
من مال دنیا برام بی ارزشه اونا به جونشون بسته اس
برای اونم شده دوباره میان
من میدونستم مادرم غیر عادیه ولی کاری از دستم بر نمیومد فقط از خونه فراری بودم دوران مدرسه همش کتابخونه بودم ۴ سال هم دانشجو بودم دور از خونه بعدشم صبح تا شب سر کار بودم الانم ازدواج کردم متاسفانه آسیبای زیادی هم بهم زد با وجود اینکه خیلی کم خونه بودم، الانم که ازدواج کردم راه دور مرتب میگه میخام بیام خونه ت الانم باردارم خیلی ازش میترسم
اسی چنتا بچه این ؟
پدرت از رفتارهای مادرت اذیت نمیشه ؟ اعتراضی نمیکنه؟
